مقایسه تاثیر وازکتومی با انتهای بسته و باز مجرای دفران روی بافت بیضه موش صحرایی

سابقه و هدف: وازکتومی یکی از روش های مناسب جهت جلوگیری از بارداری و کنترل جمعیت است. با توجه به گزارشات ضد و نقیض در ارتباط با تاثیرات وازکتومی روی بافت بیضه و روند اسپرماتوژنزیس و اهمیت بررسی نقش عوامل ایجادکننده تغییرات در بیضه، به منظور تعیین تاثیر دو تکنیک جراحی وازکتومی بسته و باز روی بافت بیضه و نقش افزایش فشار ییدروستاتیک در ایجاد تغییرات، این تحقیق در سال 1379 در گروه علوم تشریح کاشان انجام گرفت.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی 20 سر رت نژاد Sprague Dawely در سنین 8 الی 12 هفتگی به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه وازکتومی بسته و باز تقسیم شدند، در گروه وازکتومی بسته مجرای دفران راست آن ها تحت عمل وازکتومی بسته و طرف چپ آن ها تحت عمل sham و در گروه وازکتومی باز که مجرای دقران راست آنها تحت عمل وازکتومی باز و طرف چپ آنها تحت عمل sham قرار گرفت. بیضه موش ها چهار ماه پس از عمل جراحی برداشته شد. وزن و حجم بیضه ها و تغییرات ظاهری آن ها مشخص شد و پس از فیکس کردن، آماده سازی، برش گیری و رنگ آمیزی تحت میکروسکوپ نوری تغییرات بافتی و قطر مجاری منی ساز، درصد حجمی مجاری طبیعی و غیر طبیعی، درصد حجمی بافت بینابینی، تعداد سلول های اسپرماتوگونیا، اسپرماتوسیت پاکی تن، اسپرماتید گرد، اسپرماتید بالغ سرتولی و نسبت اسپرماتید گرد به سلول سرتولی در گروه مورد و شاهد و همچنین بین دو روش جراحی وازکتومی تعیین گردید و باروش آماری t-test مورد مقایسه قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

وازکتومی بسته و باز ، بافت بیضه ، اسپرماتوژنزیس ، رت