بررسی عفونت ادراری در ساکنان آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک تهران طی سال 1377

سابقه و هدف: با توجه به احتمال شیوع بالای عفونت ادراری در سالمندان و مددجویان و میزان مرگ ناشی از آن، جهت تعیین میزان شیوع این عفونت، نوع باکتری های به وجود آورنده عفونت ادرای و مقاومت دارویی آن ها، این تحقیق در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) بر روی بیماران مبتلا به عفونت ادراری (به تشخیص پزشک) صورت پذیرفت. از 1500 نفر ساکن آسایشگاه، نمونه ادرار صبحگاهی 487 نفر افراد سالمند و مددجو جمع آوری شد ونوع باکتری با روش های استاندارد باکتری شناسی مورد شناسایی و مقاومت دارویی آن ها نسبت به آنتی بیوتیک های متداول با آزمایش آنتی بیوگرام مشخص گردید.یافته ها: در زمان مورد بررسی، باکتریوری در 313 نفر (64/3 درصد) ملاحظه شد. میزان عفونت در سالمندان (67/5 درصد) بیش از افراد جوانتر (61/2 درصد) و عفونت در افراد مونث (62/3 درصد) بیش از افراد مذکر (37/7 درصد) می باشد. اشریشیاکلی، شایع ترین پاتوژن حاصل در هر دو گروه سنی بود و میزان شیوع آن در سالمندان (64/3 درصد) بیش از فراد جوان (42/7 درصد) مشاهده گردید. تمام باکتری های حاصل در آزمایش آنتی بیوگرام به آمپی سیلین (100 درصد) مقاوم بود و بعد از آن، مقاومت به تتراسیکلین، سفالوتین و کوتریموکسازول ملاحظه شد. بیشترین حساسیت باکتری ها نسبت به سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و نیتروفورانتوبین بود.