اثر مصرف موضعی پماد گیاهی فاندرمول بر زخم سوختگی موش صحرایی
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 1378
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,281
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-3-4_001
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: هر روز تعداد زیادی از افراد جامعه دچار سوختگی می شوند که بعضی از آن ها به علت شدت جراحت دچار مرگ و میر می گردند این میزان در کشورهای جهان سوم زیاد است، بنابراین به منظور بهبود زخم در این بیماران و کاهش مرگ و میر در آن ها، پماد فاندرمول با مشاهده صد درصد گیاهی در ایران فرموله و تولید شده است، به منظور تعیین اثر این پماد بر روی بهبودی زخم، تشکیل اسکار هیپرتروفیک و مرگ و میر موش صحرایی سوخته این تحقیق انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه مداخله ای- تجربی بر روی موش های صحرایی نر صورت پذیرفت، سوختگی تجربی تمام ضخامت پوست (درجه سه) و به میزان 20 درصد سطح کل بدن به وسیله فرو کردن پوست پشت فاقد مو حیوان های بیهوش در آب جوش 100 درجه سانتیگراد و برای مدت زمان 8 ثانیه ایجاد شد. 24 ساعت بعد از سوختگی، پماد فاندرمول و کرم سولفادیازین نقره 1 درصد به صورت موضعی مصرف گردید و بهبودی زخم در این دو گروه و همچنین در مقایسه با گروه شاهد محاسبه شد و به صورت میزان بهبودی زخم و مدت زمان لازم برای بهبودی کامل گزارش گردید، همچنین شیوع اسکار هیپرتروفیک سنجیده شد. یافته ها: مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم سوختگی در گروه تحت درمان با پماد فاندرمول (گروه l) 48 روز بود که کمتر از گروه شاهد (68 روز) (P<0/01) و گروه تحت درمان با کروم سولفادیازین نقره (گروه ll) یعنی 56 روز بود (P<0/05). میزان بهبودی در گروه l بیشتر از گروه های دیگر بود به طوری که در روز سی و نهم بعد از سوختگی این میزان در گروه شاهد 83 درصد بود، در حالی که در گروه های l و ll به ترتیب 99 درصد و 92 درصد است که این اختلاف معنی دار می باشد (P<0/05). کاهش وزن در گروه 1، 6/5 درصد بیشتر از گروه ll بود (P<0/01). شیوع کمتر اسکار هیپرتروفیک در گروه l در مقایسه با گروه شاهد مشاهده گردید. نتیجه گیری: پماد فاندرمول یک داروی موثر برای درمان زخم سوختگی می باشد. پیشنهاد می شود پژوهش های لازم در مورد مکانیسم تاثیر این پماد انجام گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد خاکساری
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی رفسنجان، گروه فیزیولوژی
علی خوش باطن
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بقیه اله، گروه فیزیولوژی
سیدمحمدعلی سجادی
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی رفسنجان، گروه داخلی
مهدی شریعتی
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی رفسنجان