بررسی وضعیت 4291 بیمار چشمی بستری شده در بیمارستان متینی کاشان

سابقه و هدف: با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در مورد انواع بیماری های بیماران بستری در مراکز چشم پزشکی و نقش آن در برنامه ریزی های آموزشی- درمانی و به منظور تعیین وضعیت بیماران بستری در بخش چشم پزشکی بیمارستان متینی، این مطالعه بر روی 4291 بیمار طی سال های 75-1370 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود (Exiting data) صورت پذیرفت. خصوصیات سن، جنس، نوع بیماری (یا علت بستری)، محل زندگی (شهر یا روستا) نوع درمان (طبی یا جراحی) و نوع بیمه درمانی آن ها و سال بستری در فرم اطلاعاتی ثبت گردید و سپس نتایج با آمار توصیفی مناسب ارایه گردید. یافته ها: از مجموعه 4291 بیمار مورد مطالعه، 48/5 درصد (2083 نفر) مرد و 51/5 درصد (2208 نفر) زن بودند. بیشترین تعداد در گروه سنی 9±58 سال قرار داشت. شایع ترین نوع بیماری کاتاراکت (69 درصد) و کمترین جدایی پرده شبکیه (0/9 درصد) بود. 67/2 درصد بیماران شهرنشین و بقیه روستانشین می باشند. 89 درصد بیماران به روش جراحی و 11 درصد به روش طبی تحت درمان قرار گرفته بودند. بیشترین پوشش بیمه درمانی را بیمه تامین اجتماعی (45/6 درصد) تشکیل می داد و سایر بیمه ها مانند خدمات درمانی کمیته امداد امام (ره)، سایر اقشار، آزاد و بیمه های خصوصی (بانک ها و شرکت ها) بقیه موارد را تشکیل می دادند. بیشترین شغل بیماران خانه داری (47 درصد) و کمترین آن کودکان (5 درصد) بودند. از سال 1370 تا 1375 به تعداد بیماران بستری افزوده شده است. نتیجه گیری: بیشترین علت بستری در بخش چشم پزشکی را بیماران با کاتاراکت تشکیل می دهند که سن اکثر آن ها بالاتر از 40 سال می باشد و سایر بیماری های چشمی مانند ضربه ها، انحراف چشم، بیماری مجاری اشکی، گلوکوم و جدایی پرده شبکیه به ترتیب فراوانی بعد از آن قرار می گیرند. با بالا رفتن سن شانس بیماری هایی مانند کاتاراکت، گلوکوم و جدایی پرده شبکیه افزایش می یابد و احتمال بروز ضربه های چشمی کاهش پیدا می کند. توصیه می شود در این رابطه تحقیقات بیشتری در خصوص بررسی علل بیماری ها، تغییر پوشش بیمه ای و مدت زمان بستری بیماران در هر مورد و مقایسه روش های درمانی بستری و سرپایی انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

کاتاراکت ، گلوکوم ، استرابیسم ، جدایی شبکیه ، ضربه های چشمی