اپیدمیولوژی فقرآهن، کم خونی و کم خونی فقرآهن در کودکان 36-6 ماهه کاشان طی سال 1375

سابقه و هدف: آنمی فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی در تمام دنیا به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. شایع ترین علت آن کمبود تغذیه ای آهن می باشد و در موارد پیشرفته اثرات قابل توجهی بر روی رشد و ضریب هوشی فرد دارد. با توجه به این که یکی از اهداف وزارت بهداشت کاهش میزان کم خونی فقر آهن می باشد به منظور تعیین شروع آن، این تحقیق بر روی کودکان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی کاشان طی سال 1375 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی (Descriptive) است که بر روی 335 کودک 36-6 ماه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی کاشان صورت پذیرفت و چنانچه هموگلوبین کمتر از 10/5 گرم درصد و فریتین سرم کمتر از 12 میکروگرم درصد باشد به عنوان فرد مبتلا به فقر آهن مورد بررسی قرار می گرفت. یافته ها: این بررسی نشان داد فراوانی آنمی، فقر آهن، آنمی فقر آهن به ترتیب برابر 22/4 درصد، 43/5 درصد و 57/3 درصد می باشد. در ضمن 77/3 درصد آنمی ها به علت فقر آهن بودند. بیشترین فراوانی فقر آهن در گروه سنی 24-9 ماه می باشد. فقر آهن در بین شیرخواران ترم 41/3 درصد و در پره ترم 55/1 درصد و در بین شیرخوارانی که شیر مادر مصرف می کردند 42 درصد و در شیرخوارانی که شیر خشک استفاده می نمودند 50 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای فقر آهن و عوارض جدی آنمی ناشی از آن پیشنهاد می شود مساله تجویز قطره آهن پروفیلاکسی مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فقرآهن ، آنمی ، هموگلوبین ، فریتین