بررسی SG دو نیم کره در حالت عادی و ادم و ارتباط آن با آب بافت مغز در رت

سابقه و هدف: افزایش آب بافت مغز رابطه مستقیم با شدت ادم مغزی دارد و تعیین حجم آب موجود (Water Content, WC) بافت مغزی بسیار حایز اهمیت است با توجه به این که تغییرات WC همراه با تغییرات (Specific Gravity, SG) بافت می باشد، این تحقیق به منظور تعیین SG و دو نیم کره در حالت عادی و ادم و به منظور ارتباط آن با آب بافت مغز در رات انجام گرفت. مواد و روش ها: پس از ایجاد موقعیت با استفاده از روش شناسی MARMAROU، تحقیق به روش تجربی صورت پذیرفت. با استفاده از پارافین و برمو بنزن یک ستون مایع از لایه های مختلف و با SGهای متفاوت تهیه و ارتباط بین SG و ارتفاع در این ستون تعیین گردید نمونه بافت نیم کره های مغز رت پس از بیهوشی در دو گروه شاهد و آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. در گروه آزمایش شریان های کاروتید به مدت 30 دقیقه بسته شدند. WC مغز در هر دو نیم کره و در هر دو گروه به روش کلاسیک خشک نمودن بافت تعیین و همچنین با استفاده از ستون مایع، SG هر نمونه اندازه گیری گردید و ارتباط بین SG و WC بافت تعیین شد. جهت ارزیابی این ارتباط، یک گروه ده تایی دارد که شریان های کاروتید آن ها به مدت 15 دقیقه بسته گردیده مورد بررسی قرار گرفت.WC به دو روش خشک نمودن بافت و ا ستفاده از ارتباط به دست آمده بین SG و WC تعیین و مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که هم WC و هم SG بافت مغز در هر دو نیم کره در دو گروه آزمایش و شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/05). ارتباط خطی بین SG و WC در دو نیمکره (0/99=(r(2) و همچنین مقدار SG بافت خشک SGs مغز در دو نیم کره به دست آمد. ارزیابی ارتباط بین SG و WC نشان می دهد که تفاوت معنی داری در WC تعیین گردیده و به روش کلاسیک خشک نمودن بافت و WC محاسبه شده با استفاده از SG وجود ندارد. نتیجه گیری: استفاده از پارافین و برمو بنزن و ایجاد یک ستون مایع رابطه معنی داری را بین ارتفاع ستون و SG نشان داد که نشانگر مناسب بودن این مایع مخلوط جهت تعیین SG است. این رابطه WC و SG در دو نیم کره تفاوت وجود دارد تحقیقات بیشتر برای پاسخگویی به این تفاوت به ویژه در اجزا هر دو نیم کره توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

آب بافت مغز ، وزن ویژه ، نیم کره مغز ، ادم مغزی