تاثیر اعمال جراحی بر گازهای خونی شریانی

سابقه و هدف: با توجه بر اهمیت تعادل اسید و باز در بدن و وجود تناقضات در مورد تاثیر اعمال جراحی بر عناصر گازهای خونی شریانی و به منظور تعیین تاثیر اعمال جراحی متوسط و بزرگ بر گازهای خونی شریانی این تحقیق بر روی مراجعین به اتاق عمل بیمارستان شهید بهشتی کاشان (150 نفر) در سال 1376 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی و از نوع مقایسه قبل و بعد روی 150 نفر با نمونه گیری مستمر صورت پذیرفت. خصوصیات بیماران ثبت و افراد مبتلا به COPD، آنمی، دیابت و ... از مطالعه حذف گردید و اگر PH از 0/5 ± 7/4 و (P(a)Co(2 از 5 ± 40 و بی کربنات 2 ± 24 بیشتر تغییر نمود، به عنوان مقادیر غیر طبیعی تلقی شد. سپس تغییرات را با آزمون McNemar قضاوت گردید. یافته ها: نمونه ها 75 مرد و 75 زن در سنین 23 ± 49 سال بودند. PH به میزان 21 درصد (P<0/001) و (Pco(2 به میزان 7/3 درصد و بی کربنات 22 درصد (P<0/001) و اسیدوز متابولیک به میزان 14 درصد و آلکالوز تنفسی به میزان 9/3 درصد تغییر کرد. اما بر آلکالوز متابولیک تاثیری نداشت.نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که با افزایش مدت عمل جراحی بر میزان مقادیر طبیعی شاخص های گازهای خونی شریانی تاثیری بیشتر می نماید و اسیدوز متابولیک بیشتر می گردد.

کلیدواژه ها:

، (Arterical Blood Gas) ABG ، اسیدوز ، آلکالوز