عبور دستگاه TBM از ایستگاه ساخته شده با استفاده از روش تکیه گاه سگمنتی

یکی از فعالیت های مهم تونلسازی مکانیزه در اجرای خطوط مترو روش عبور از ایستگاه ساخته شده است. در این مقاله با توجه به مشکلات و سختی های استفاده از سازه تکیه گاهی در عبور ماشین TBM از ایستگاه ساخته شده و شروع مجدد حفاری، روشی مبتنی بر استفاده از رینگ های با قطعات بتنی پیش ساخته مورد بررسی قرارگرفته است. در این روش به منظور ایجاد تکیه گاهی جهت اعمال نیروی پیشران ماشین از الگویی متفاوت از نصب رینگ های ناقص استفاده شده است به نحوی که علاوه بر بهره بردن از مزایای استفاده از تکیه گاه سگمنتی به گونه ای اجرا شود که رینگ کاملی در فضای باز اجرا نشود. الگوی پیشنهادی به گونه ای است که از سه عدد قطعه بتنی پیش ساخته کف تا فاصله حدود 5 تا 6 رینگ از سینه کار استفاده شود تا به این صورت دستگاه حفار از طول ایستگاه عبور کند. پس از آن، در چند رینگ تعداد قطعات بتنی پیش ساخته به 4 و سپس 5 قطعه بتنی پیش ساخته در هر رینگ افزایش می یابد تا اینکه کله حفار به محل حفاری می رسد و از این مرحله به بعد حفاری تونل با نصب رینگ های ناقص پنج تایی و شش تایی ادامه داشته تا جایی که دستگاه بطور کامل داخل تونل قرارگیرد بطوریکه اولین رینگ کامل در ابتدای دهانه تونل نصب شود. بررسی ها نشان می دهد که با استفاده از 5 و 6 قطعه بتنی پیش ساخته می توان حفاری را شروع کرد اما تا حدودی 6 قطعه بتنی پیش ساخته نسبت به 5 قطعه بتنی پیش ساخته برتری دارد. الگوی پیشنهادی در ایستگاه هایی از خط 6 مترو تهران مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج نشان می دهد که علاوه بر کارآمد بودن این روش انحرافی بیش از حد مجاز اتفاق نیافتاده است. بنابراین روش پیشنهادی را می توان با اطمینان مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

ایستگاه مترو ، ماشین حفار تمام مقطع ، قطعه بتنی پیش ساخته ، تکیه گاه سگمنتی ، سازه تکیه گاهی