بررسی گذشته نگر پنج ساله موارد ابتلا به بدخیمی های دهان، فک و صورت در مراجعین به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد-ایران

مقدمه: علی رغم پیشرفت های متعددی که در درمان سرطان ها به وجود آمده است سرطان دهان به دلیل تشخیص دیرهنگام به جهت علل متعددی مثل بدون علامت بودن در مراحل اولیه، تشابه نمای بالینی با سایر ضایعات و تنوع در تظاهرات کلنیکی و ... جز ده علت عمده مرگ و میر می باشد. با توجه به نقش شرایط محیطی و اقلیمی در سرطان ها، ضرورت انجام مطالعات اپیدمیولوژیک احساس می شود. از این رو مطالعه ای با هدف تعیین فراوانی پنج ساله موارد مبتلا به بدخیمی های دهان، فک صورت در بیماران مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ای توصیفی بر روی پرونده 44 بیمار مبتلا به بدخیمی دهان، فک و صورت از آذر 79 تا اذر 84 (با تایید پاتولوژی) صورت گرفت. ابتدا اطلاعات فردی، بالینی و هیستوپاتولوژیک موردنیاز، استخراج گردید. سپس با استفاده از آمار توصیفی میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرم افزار  SPSS ترسیم گردید. یافته ها: کارسینوم سلول سنگفرشی شایع ترین بدخیمی بود (73%) و بعد از آن وروکوس کارسینوما (10%) و بدخیمی های غدد بزاقی (7%) قرار داشتند. نسبت مرد به زن 9/0 به 1و میانگین سن 66/17±52/53 سال بود. کارسینوم سلول سنگفرشی، بیشتر به صورت زخم و ضایعه برجسته (هر کدام 34%) و سایر بدخیمی ها بیشتر به صورت ضایعه برجسته (67%) بودند. شایع ترین شکایت بیماران در کارسینوم سلول سنگفرشی زخم (41%) و شایعترین محل ابتلا، زبان (30%) بود. نتیجه گیری:الگوی سرطان  دهان در مطالعه حاضر مشابه سایر مطالعات بود ولی تعداد زنان مبتلا نسبت به سایر مطالعات بیشتر بود و نقش استعمال دخانیات به عنوان عامل خطر کمرنگ تر بود.

کلیدواژه ها:

سرطان دهان ، بدخیمی دهان ، فک و صورت