بررسی کیفیت تدریس درس سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی برای دانشجویان عمومی دانشکده های دندانپزشکی ایران

مقدمه: از تصویب تغییرات کیفی و کمی در ارائه درس سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی در دوره دندانپزشکی عمومی ده سال می گذرد. هدف مطالعه حاضر بررسی نحوه ارائه این درس در دانشکده های دندانپزشکی ایران پس از گذشت یک دهه بود.مواد و روش ها: در بهار سال 1388، از دانشکده های دندانپزشکی کشور تقاضا شد نحوه ارائه درس سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی در واحدهای نظری و عملی را از جهت محتوا و شکل ارائه درس، نحوه توزیع واحدها در طول دوره، و هیات علمی ارائه دهنده درس ارسال نمایند. یافته ها: از 12 دانشکده پاسخ دریافت شد. در تمام دانشکده ها محتوای درس مطابق مصوبه وزارتخانه و شکل ارائه، ترکیبی از سخنرانی، کارگاه و کار در فیلد بود. سخنرانی، شکل غالب ارائه درس حتی در برخی قسمت های واحد عملی بوده و کار در فیلد ناچیز بود. در 92% دانشکده ها، این درس به صورت یک واحد نظری و 5 واحد عملی ارائه می شد. هیات علمی ارائه دهنده درس در 58% دانشکده ها تخصص دندانپزشکی اجتماعی نداشتند. نتیجه گیری:ارائه درس سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی در دانشکده های دندانپزشکی ایران با محدودیت ها و کمبودهایی در محتوی و اجرا همراه است که برای برطرف کردن آنها نیاز به تقویت بیشتر گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، همکاری و هماهنگی های بیشتر درون دانشکده و همچنین بین دانشکده و دانشگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی ، آموزش دندانپزشکی ، ایران