بررسی تاثیر تشکیل تیم STEMI بر زمان کت لب تا بالن بیماران مبتلا به سکته قلبی با صعود قطعه ST

سابقه و هدف: سکته قلبی با صعود قطعه ST در نوار قلب در اثر انسداد کامل یک رگ اصلی کرونر به وسیله لخته خون رخ میدهد.برقراری مجدد جریان خون در این رگ در بیماران مبتلا باید در اسرع وقت آغاز شود. وجود یک تیم با تجربه، کلید درمان موفق در این بیماران است. براساس جستجوی پژوهشگران، تشکیل چنین تیمی هنوز در بسیاری از مراکز درمانی ایران با جدیت دنبال نشده و مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر نیز با محدودیتهایی همراه است. درنتیجه، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تشکیل تیم STEMI بر زمان کت لب تا بالن بیماران مبتلا به سکته قلبی با صعود قطعه ST طراحی و اجرا گردید. مواد و روشها: مطالعه نیمه تجربی حاضر در بیمارستان بوعلی سینای قزوین و در سال 1396 انجام شد. 70 بیمار مبتلا به حمله حاد قلبی که توسط اورژانس پیش بیمارستانی، به بیمارستان ارجاع داده شده بودند و تشخیص سکته قلبی حاد با صعود قطعه ST در آنها توسط متخصص قلب تایید شده بود، از طریق نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. از بین این 70 نمونه، 12 مورد×از مطالعه خارج گشتند. سپس، بیماران براساس دوره زمانی مراجعه (قبل یا بعد از اجرای کد (STEMI، در دو گروه کنترل (n=29 ) و مداخله (n=29) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از چک لیست متغیرهای دموگرافیک و زمانهای مورد نظر جمعآوری شد. ابتدا در گروه کنترل، از لحظه ورود بیمار به اورژانس تا لحظه اتساع بالن در رگ کرونر، مشاهده صورت گرفت و زمانهای مورد نظر ثبت شد. در گروه آزمایش، قبل از مداخله، جلسهای با حضور ریاست بیمارستان، مدیر گروه قلب، مدیریت پرستاری، رئیس بخش، و سرپرستاران بخشهای اورژانس و آنژیوگرافی گذاشته، و تمامی اهداف، مزایا و چگونگی انجام کار برای آن ها توضیح داده شد. سپس، عملکرد کد STEMI به تمامی کارکنان مرتبط معرفی و تیم STEMI تشکیل شد و برنامه کاری اعضای آن برای تمام شیفتها مشخص گردید. این بار در صورت انتقال بیمار با درد قفسه سینه و تایید اولیه وقوع سکته قلبی توسط متخصص طب اورژانس، کد STEMI اعلام و اعضای تیم از طریق سیستم پیج فراخوان شدند. همانند گروه کنترل، تمام زمانها از لحظه ورود بیمار به اورژانس تا لحظه اتساع بالن در رگ کرونر مشاهده و ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی، و آزمونهای کولموگروف-اسمیرنف و من-ویتنی انجام گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران در گروه کنترل، 59±13.3 سال و در گروه مداخله، ±11.7 57.4 بود .(p> 0/05) همچنین، 86.2 درصد بیماران در گروه کنترل و 75.8 درصد در گروه مداخله، مرد بودند .(p> 0/05) میانگین زمان کت لب تا بالن در گروه کنترل 26.2±18.2 دقیقه و در گروه مداخله 15.5±7.8 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنیدار بود .(p=0/008) نتیجه گیری: به نظر میرسد که تشکیل تیم STEMI میتواند از طریق اطلاعرسانی زودهنگام به واحد کت لب، و فراهم آوردن زمان لازم برای اولویت قرار دادن بیماران سکته قلبی و حضور به موقع متخصص مربوطه در این بخش، تاثیر مطلوب خود را بر کاهش زمان کت لب تا بالن اعمال نماید.

کلیدواژه ها:

تیم STEMI ، زمان کت لب تا بالن ، سکته قلبی با صعود قطعه ST