بررسی ارتباط مصرف درشت مغذیها و ریزمغذیها با قدرت عضلانی نسبی در بیماران دیابت نوع دو

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 440

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_080

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: کاهش قدرت عضلانی با عوارض بیماری دیابت نوع دو از جمله ناتوانی و بیماری قلبی-عروقی در ارتباط است. شناخت عوامل موثر بر کاهش آن میتواند به مداخله مناسب در بیماران کمک کند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط مصرف درشت مغذیها و ریزمغذیها با قدرت عضلانی نسبی در بیماران دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 1683 فرد 35-65 ساله 235) بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 1448 سالم بهعنوان گروه کنترل) از شرکتکنندگان مطالعه کوهورت روانسر در غرب ایران انجام گرفت. قدرت عضلانی نسبی با دستگاه دینامومتر دیجیتالهو بهصورت تقسیم ماکزیمم قدرت عضلانی مطلق بر شاخص توده بدنی محاسبه گردید. بهمنظور ارزیابی دریافتهای غذایی از پرسشنامه استاندارد بسامد خوراک استفاده شد. برای ارتباط متغیرها با قدرت عضلانی نسبی در هر گروه، از رگرسیون لجستیک اسمی دو وجهی استفاده گردید. تحلیل آماری با نرم افزار SPSS نگارش 21 انجام شد.یافته ها: میانگین سن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و افراد سالم به ترتیب 51(8) و 50(12) بود. قدرت عضلانی نسبی در گروه بیمار کمتر از گروه سالم و به ترتیب 1/04(0/65)و 1/15(0/72) بود .(p= 0/003) پس از تعدیل متغیرهای مخدوشگر، مصرف بالاتر ویتامینهای D و E اثر مثبت و معناداری بر افزایش قدرت عضلانی نسبی در بیماران داشت .(.P <0/05) در گروه سالم مصرف بالاتر کلسترول، ویتامین D، نیاسین و کافئین با افزایش احتمال قدرت عضلانی نسبی بالاتر همراه بود .(P <0/05)نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، مصرف بالاتر برخی ویتامینها میتواند اثر مثبتی بر قدرت عضلانی نسبی بیماران بگذارد. از آنجاکه کاهش قدرت عضلانی نسبی عامل خطری برای بروز بیماریهای مزمن مانند بیماری قلبی-عروقی میباشد، توصیه میگردد مداخلات تغذیه-ای جهت پیشگیری از کاهش آن مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

فیروزه خاموشی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

یحیی پاسدار

مرکز تحقیقات عوامل محیطی موثر بر سلامت دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

منصور رضایی

مرکز تحقیقات عوامل محیطی موثر بر سلامت دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران