کلسیم و رتینوئیک اسید تمایز سلول های بنیادی مشتق شده از بافت چربی انسانی را به آدیپوسیت کاهش می دهند

مقدمه: آدیپوژنز تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که در میان آن ها همه پروتئین دئودنیک (ATRA) و + Ca2 به عنوان عوامل مهم در نظر گرفته می شود. روش اجرا: مطالعه حاضر به صورت تجربی می باشد. سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی((ADSCs به آدیپوسیت ها متمایز شده و به طور همزمان در معرض 0.5 میکرومولار ATRA، 2.5 میلی مولار کلسیم یا هر دو در ترکیب به مدت 14 روز قرار می گیرند. یافته ها: + Ca2 درون سلولی بالاتر در گروه های + Ca2 و Ca2 + + ATRA مشاهده شد. ارزیابی فعالیت های تری گلیسیرید و GAPDH نشان داد که سطح افتراق پایین در همه گروه های درمان وجود دارد. علاوه بر این، نتایج بیانگر بیان بالایی از RAR- و بیان پایین تر 33$5 2 و GLUT4 در گروه های درمان بود در مقایسه با گروه کنترل که درمان + Ca2 و ATRA اثرات مهاری چشمگیرتری در این زمینه نشان داد .(P<0.05) نتیجه گیری: درمان ترکیبی با + Ca2 و ATRA یک اثر مهاری را بر تمایز آدیوسیت نشان می دهد که اثر تجمعی را در اثرات مرتبط با آن نشان می دهد. این مطالعه پیش زمینه ای برای انجام مطالعات In Vivo می باشد.

کلیدواژه ها:

سلول های بنیادی مزانشیمی ، رتینوئیک اسید ، کلسیم ، تمایز