بررسی تاثیر مکمل پروبیوتیک بر هایپرآلژزی در موش صحرایی مدل آسیب فشاری مزمن عصب سیاتیک

مقدمه: مکانیسم های مختلفی زمینه ساز ایجاد درد نوروپاتی هستند که یکی از مهم ترین آنها التهاب عصب ناشی از ضربه و یا وارد آمدن فشار است. پروبیوتیک ها با فعالیت خود در روده، می توانند تولید کننده عوامل ضد التهابی باشند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر مکمل پروبیوتیک بر درد نوروپاتی القاء شده توسط آسیب فشاری مزمن عصب سیاتیک در موش صحرایی انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از موش صحرائی نژاد ویستار 300 -200) گرم) استفاده شد. نوروپاتی به روش CCI با ایجاد سه گره شل به فواصل یک میلی متر قبل از محل سه شاخه شدن عصب سیاتیک ایجاد گردید. حیوانات به 4 گروه کنترل منفی، شم، دریافت کننده گاباپنتین 100) میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، گاواژ، 14 روز) و دریافت کننده مخلوط 7 نوع باکتری پروبیوتیک CFU: 109 ) در حجم 1 میلی لیتر، گاواژ، 14 روز) تقسیم شدند. سپس، پاسخ های رفتاری حیوانات نسبت به محرک دردناک حرارتی (تست پلانتار) در روزهای 1، 4، 7 و 14 بعد از عمل جراحی بررسی شد. دادهای جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت(.(p<0.05 یافته ها: ایجاد CCI باعث بروز نشانه های درد نوروپاتی در همه حیوانات شد؛ بدین صورت که پاسخ های رفتاری گروه های CCI در مقایسه با گروه کنترل نسبت به تحریکات حرارتی افزایش معنی داری داشت. دریافت گاباپنتین و مکمل پروبیوتیک طی 14 روز باعث کاهش معنی دار هایپرآلژزیای حرارتی در موش های صحرائی شد و میانگین آستانه تحریک را در گروه دریافت کننده گاباپنتین و پروبیوتیک به ترتیب به 16 و 12.5 ثانیه رساند، البته تاثیر گاباپنتین بیشتر از دریافت پروبیوتیک بود. نتیجه گیری: دریافت مکمل پروبیوتیک باعث بهبود درد نورپاتی در موش های صحرائی مدل آسیب مزمن فشاری عصب سیاتیک می شود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، هاپیرآلژزیا ، درد نوروپاتی ، موش صحرایی