بررسی تاثیر مقادیر مختلف مکمل ال-کارنیتین بر روی سطوح سرمی اینترلوکین6 و پروتئین واکنشی زنجیره ای با حساسیت بالا در بیماران همودیالیزی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_026

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: مهم ترین علت مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه از جمله بیماران همودیالیزی، بیماری های قلبی و عروقی است. التهاب سیستمیک نقش کلیدی در ایجاد بیماری های قلبی و عروقی در این بیماران دارد. تحریک شاخص های التهابی مانند پروتئین واکنشی زنجیره ای با حساسیت بالا (Hs-CRP) و سایتوکین هایی نظیر اینترلوکین(IL-6)6 ارتباط مستقیمی با بیماری های مذکور دارند. با توجه به فقدان اطلاعات کافی درمورد تاثیر ال کارنیتین در درمان التهاب در بیماران همودیالیزی و همچنین نتایج مختلف و متناقض مطالعات گذشته، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر مقادیر مختلف مکمل ال کارنیتین بر روی سطوح سرمیIL-6 و Hs-CRP در بیماران همودیالیزی انجام شد.مواد و روش ها:این مطالعه نیمه تجربی، در سالهای 97-95 بر روی 26 بیمار شناخته شده ی نارسایی مزمن کلیه در مرحله آخر و تحت همودیالیز مداوم مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان 22 بهمن شهر مشهد که حداقل سه ماه و در هفته سه نوبت تحت همودیالیز بوده اند، انجام شد. بیماران با سابقه مصرف ال کارنیتین بیشتر از 250 میلی گرم / روز در 6 ماه اخیر، بارداری، بیماری های کبدی، اختلالات تیروئیدی، سندروم نفروتیک، سرطان، واسکولیت و بیماری های التهابی شدید و فعال از مطالعه خارج شدند. تمامی بیماران تحت درمان روزانه با ال- کارنیتین به میزان 250 میلی گرم بودند. پس از کسب رضایت بیماران و تکمیل پرسشنامه محقق ساخته، در ابتدا 5 سی سی خون براکیال پس از ناشتایی و قبل از انجام همودیالیز جهت اندازه گیری IL-6 و Hs-CRP انجام شد. سپس به درمان هریک از بیماران دوز اضافی ال-کارنیتین به صورت 500 میلی گرم قرص ال-کارنیتین سه نوبت در هفته بعد از هردیالیز به مدت سه ماه تجویز شد. پس از ختم درمان مجددا نمونه خون گرفته و ارزیابی شد. در توصیف داده ها از آزمون های کلوموگروف - اسمیرنف، ویلکاکسون و کای دو استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده در این پژوهش SPSS v.17 و Statistica v.10 بود و سطح معنی داری آزمون ها کمتر از %5در نظر گرفته شد.یافته ها: نفر از بیماران مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی بیماران 61.38 9.65 سال و متوسط طول بیماری 2.858.77 سال بود. شاخص توده بدنی بیماران قبل و بعد از مطالعه به ترتیب 26.34 3.18 و 26.07 3.2 بود. کاهش سطوح سرمی IL-6 دربیماران برحسب سن، جنس و شاخص توده بدنی مشاهده شد، اگرچه از نظر آماری معنادار نبود. در بیماران با طول دوره همودیالیز کمتر از 10 سال نیز کاهش معنادار سطوح سرمی IL-6 مشاهده گردید .(P=0.048) کاهش Hs-CRP در بیماران برحسب سن، جنس و طول مدت همودیالیز مشاهده شد که از نظر آماری معنادار نبود، اما در بیماران با شاخص توده بدنی طبیعی کاهش معناداردر سطوح سرمی Hs-CRP مشاهده گردید(.(P=0.023نتیجه گیری:تجویز ال- کارنیتین به مدت 12 هفته، سبب کاهش نسبی در پارامترهای التهابی سرم می گردد که می تواند در بهبود وضعیت قلبی و عروقی این بیماران نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ال کارنیتین ، اینترلوکین6 ، پروتئین واکنشی زنجیره ای با حساسیت بالا ، همودیالیز

نویسندگان

مهرناز نظری راد

دانشجوی رشته پزشکی مقطع دکترای عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.

پویا قادری

دانشجوی رشته پزشکی مقطع دکترای عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.

محمودرضا خزائی

دانشیار، فوق تخصص نفرولوژی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.