ترکیب بدنی و خطر ابتلا به کبد چرب در یک جمعیت تصادفی تهرانی

سابقه و هدف کبد چرب غیر الکلی شایع ترین بیماری کبدی در جهان است. کبد چرب غیر الکلی یک تظاهر کبدی از سندرم متابولیک است که شامل چاقی مرکزی شکم و سایر موارد دیگر است. بیشتر از % 80 از بیمارانی که کبد چرب غیر الکلی دارند چاق هستند که BMI آن ها بیشتر از 30 بیان شده است. با این حال توزیع بافت چربی نقش بزرگتری را در ایجاد مقاومت انسولین نسبت به BMI دارد. کبد چرب غیر الکلی شانس ابتلا به نوع بدپروگنوزتری از کبد چرب دارد که به آن هپاتیت استئاتوزیس غیر الکلی گویند و همراه با التهاب و آسیب کبدی است که شانس خطر ابتلا به فیبروز کبدی و سرطان را افزایش می دهد. بررسی رابطه بین ترکیب بدنی و کبد چرب اخیرا مورد توجه محققان قرار گرفته است. مواد و روش ها در یک مطالعه مقطعی، 2160 نفر (شامل 1103 مرد و 1057 زن) به طور تصادفی از بین مراجعه کنندگان یک کلینیک تغذیه در شهر تهران انتخاب شدند. افراد به دو گروه بیمار 745) نفر) و سالم ( 1415 نفر) تقسیم شدند. شاخص های آنتروپومتریک افراد شامل قد، وزن، BMI و دور کمر افراد با استفاده از ابزارهای استاندارد شامل متر نواری و ترازوی دقیق سکا سنجش شد. در مرحله بعد شرکت کنندگان به آزمایشگاه مرکزی دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی معرفی شدند تا جهت انجام آزمایش های مربوطه برای بررسی از نظر داشتن کبد چرب، تعیین پروفایل چربی از قبیل (TG, Chol, LDL, HDL)، تعیین چگونگی ترکیب بدنی با استفاده از دستگاه تراکم استخوان و تعیین فشار خون مراجعه کردند. همچنین افراد پرسشنامه رژیم غذایی و وضعیت فعالیت فیزیکی را تکمیل کردند. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS Ver.22 تحلیل شدند. یافتهها طبق یافته های مطالعه، ترکیب بدنی که شامل میزان چربی کل بدن، چربی شکم، چربی موجود در دست ها و پا ها است، با ابتلا به کبد چرب رابطه معناداری (P<0.05) دارد. همچنین، یافته ها نشان دادند که سایر فاکتور ها مانند پروفایل نامناسب چربی موجود در خون، فشار خون بالا، سن بالا، جنس زن، وزن بالا، BMI نامناسب، اندازه دور کمر زیاد، میزان انرژی دریافتی زیاد از غذا و میزان فعالیت فیزیکی کم با ابتلا به کبد چرب غیرالکلی رابطه معناداری (P<0.05) دارند. آنالیز های بیشتر نشان داد که جهت پیش بینی خطر ابتلا به کبد چرب، بررسی میزان چربی کل بدن نسبت به بررسی چربی شکم قدرتمند تر است. نتیجه گیری از یافته ها نتیجه گیری می شود که ترکیب بدنی و توزیع بافت چربی تاثیر بسیار مهمی در ابتلا به کبد چرب دارد. همچنین حفظ پروفایل چربی در محدوده استاندارد در پیشگیری از ابتلا به کبد چرب موثر است. علاوه بر این ها، کنترل وزن و سایر شاخص های آنتروپوتریک جهت کاهش ریسک ابتلا به کبد چرب نیز بی فایده نیست.

کلیدواژه ها:

کبدچرب ، ترکیب بدنی ، چربی ، کبد