شته سیاه باقلا Aphis fabae Sscopoli ( Homoptera-Aphididae) آفت مهم چغندربذری

شته سیاه چغندر که به شته سیاه باقلا نیز معروف است دارای میزبانهای متعددی از گیاهان زراعی و علفهای هرز می باشد. این شته زمستان را به صورت تخم روی بعضی از علفهای هرز دائمی، شمشاد و احتمالا گیاهان دیگر می گذراند. در بهار ازتخمهای زمستانه افراد بی بال به وجود می آید که به تدریج افراد بالدار در بین آنها ظاهر و به طرف مزارع چغندر بذری مهاجرت می کنند . این شتهها در روی بوتهها به صورت زنده زایی تکثیر می یابند و در مدت کوتاهی تمام بوته را می پوشانند. این آفت پس از تولید چند نسل به مزارع چغندر ریشه ای منتقل می شود. شتهها پس از استقرار در پشت برگها و افزایش جمعیت، کلنیهائی را به وجود می آورند. تغذیه شتهها باعث پیچیده شدن برگها و کاهش میزان شیره گیاهی می شود، علاوه بر آن در هنگام تغذیه، توکسین موجود در بزاق شته به برگ تزریق می شود که عکس العمل گیاه ، پیچیدگی شدید برگها، کوتاه شدن بوته، پژمرده شدن و خشک شدن برگها است. پیچیدگی برگها پناهگاه های مناسبی برای شته ها به وجود می آورند که در اینحالت کنترل آنها توسط حشره کش های تماسی مشکل می شود.