بررسی تاثیر باکتری آنتاگونیست Bacillus subtilis در کنترل بیولوژیکی بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند

با توجه به قدرت بالای آنتاگونیستی باکتری Bacillus subtilis (Ehrenberg) Cohn، اثر سه جدایه B.s.Ham ،  204 و202 در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بر بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند ناشی از Rhizoctonia solani مورد مطالعه قرار گرفت. در کشت دو طرفه روی محیط کشت PDA، کلیه جدایهها توانستند از رشد R.solani جلوگیری کنند. متابولیتهای فرار جدایههایB.subtilis  به خوبی رشد میسلیوم R.solani را کنترل نمودند.  قابلیت بازدارندگی متابولیتهای فرار جدایههای B.subtilis تحت تاثیرچند محیط کشت مطالعه شد.  در این آزمایش، جدایه B.s.Hamروی محیط کشت PDA با 22/62 درصد بازدارندگی، بهترین اثر را در جلوگیری از رشد میسلیوم R.solani نشان داد. اثر بازدارندگی پنج غلظت (25-15-10-5-2 درصد) ترشحات مایع خارج سلولی جدایههای باکتری در جلوگیری از رشد  R.solaniبررسی شد و مشخص گردید که غلظت 25 درصد ترشحات مایع خارج سلولی جدایهB.s.Hamبا70/73 درصد، بیشترین تاثیر را در جلوگیری از رشد میسلیومR.solani دارد. در بررسیهای گلخانهای مشخص شد که پوشش دادن بذر چغندرقند با عوامل آنتاگونیست (Seed coating) و یا اضافه نمودن آنها به خاک (Soil drenching) درکاهش مرگ و میر گیاهچهها در فاصله 30 روز پس از کاشت، تاثیر خوبی دارد و از این نظر بین تیمارها تفاوت معنیداری وجود داشت.  در بین جدایهها،B.s.Ham  با 59/64 درصد نسبت به شاهد آلوده، بهترین تاثیر را در کنترل این بیماری داشت.  در مجموع، اضافه نمودن باکتریهای آنتاگونیست به خاک نسبت به پوشش دادن بذر، درکاهش مرگ و میرگیاهچه موثرتر بوده است.

کلیدواژه ها:

کنترل بیولوژیکی ، مرگ گیاهچه چغندرقند ، Bacillus subtilis ، Rhizoctonia solani