بررسی عملکرد فیلتر جاذب دوده ی هسته فلزی برای سوخت های دیزلی با سطح گوگرد بالا

در این مقاله عملکرد فیلتر جاذب دوده ی هسته فلزی برای سوخت های با سطح گوگرد بالا مورد بررسی قرار گرفت. با انجام تست چهار نقطه ای پایا مشخص گردید که در صورت استفاده از افزودنی های کاتالیستی پایه فلزی به سوخت فرآیند احیاء غیرفعال در دماهای بالای C° 400 صورت می گیرد. با بررسی بازده جرمی برای دو سوخت با سطح گوگرد متفاوت مشخص شد که با وجود اکسیدهای فلزی حاصل از سوختن کاتالیست سوختی بستر تولید ذرات سولفات فراهم بوده و این اثر سبب کاهش بازده جرمی می شود. بازده جرمی آزمون با سوخت سطح گوگرد بالاتر کاهش شدیدتری را نشان داد که خود گواه دیگری بر تشکیل ذرات سولفات بود. از دیگر پدیده های مشاهده شده در این بررسی پدیده ی انباشت و آزاد بود که این اثر معمولا در فیلترهای سی. آر.تی مشاهده شده بود، که استفاده از کاتالیست های پایه فلزی با سوخت سطح گوگرد بالا حالت ضعیف تر این اثر را به وجود آورد. با وجود تغییر سطح گوگرد سوخت عملکرد فیلتر برای ذرات جامد تغییر چندانی نکرد و به طور متوسط تا 99٪ ذرات جامد خروجی از موتور توسط سیستم جاذب دوده فیلتر شدند. با مقایسه ی بازده های جرمی و تعدادی برای هر دو سوخت، مشخص گردید که ذرات سولفات فرار تنها عامل مقادیر کم برای بازده جرمی بوده اند و برای بهبود آن نیاز به حذف یکی از عوامل تشکیل ذرات سولفات یعنی، عدم استفاده از کاتالیست های فلزی یا استفاده از سوختهای کم گوگرد می باشد. در پایان نیز چگونگی عملکرد فیلتر جاذب دوده در حالت احیاء فعال مورد بررسی قرار گرفت