مطالعه عددی اثر تغییر ورودی های سوخت و اکسید کننده بر تابش و آلاینده های شعله گاز طبیعی

انتقال حرارت تابشی مهم ترین مکانیزم انتقال حرارت از شعله است به طوری که حدود 70 درصد از حرارت تولیدی شعله توسط این روش منتقل می شود. انتقال حرارت تابشی شعله به دو بخش تابش درخشانی و تابش حرارتی تقسیم بندی می شود. تابش حرارتی متناسب با دمای شعله بوده و تابش درخشانی به رنگ جسم بستگی دارد؛ بطوریکه رنگ زرد تابش درخشانی بیشتری را نسبت به رنگ آبی از خود گسیل می دارد. از مهم ترین ویژگی های گاز طبیعی شعله ای آبی رنگ و غیر درخشان و با راندمان حرارتی کمتر نسبت به شعله زرد رنگ سوخت های فسیلی جامد و مایع است. بنابراین زردسوزی شعله گاز طبیعی می تواند باعث افزایش نرخ انتقال حرارت تابشی شعله گردد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش شبیه سازی عددی اثر تزریق اکسیژن به درون شعله - ی گاز طبیعی بر شار انتقال حرارت تابشی و تشکیل آلاینده ها مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج عددی بدست آمده از برنامه با نتایج تجربی مقایسه شده که انطباق قابل قبولی مشاهده می شود. نتایج بدست آمده نشان میدهد که تزریق اکسیژن به درون شعله بوسیله تغییر در ورودی های سوخت و اکسید کننده نرخ انتقال حرارت تابشی شعله را در حدود 27 درصد افزایش داده و همچنین نرخ تولید آلاینده ها را نیز در حد مجاز نگه میدارد