تصحیح و کاربرد روابط تعیین کننده رفتار بار در آسیاهای نیمه خودشکن، مطالعه موردی: شرکت معدنی و صنعتی گل گهر سیرجان

از آنجا که مشاهده مستقیم شکل بار و مسیر حرکت آن در آسیاهای صنعتی امکان پذیر نیست ترکیبی از روشهای فیزیکی و تحلیلی برای تعیین رفتار بار استفاده شده است. بسته های نرم افزاری تعیین مسیر حرکت بار مانند GMT ، تنها مسیر تک گلوله را در نظر می گیرند و از تاثیر بار و برهم کنش میان ذرات چشم پوشی می کنند. در این تحقیق، رفتار بار در یک آسیای مدل با قطر 100 سانتی متر و طول متغیر از 3 / 6 تا 21 / 6 سانتی متر، با نتایج حاصل از نرم افزار GMT مقایسه شد. آزمایش ها با استفاده از چهار نوع آستر کوچک مقیاس شده آسیاهای شرکت معدنی و صنعتی گل گهر و مس سرچشمه با مقیاس 1 به 10 و1 به 9 انجام شدند. موقعیت زاویهای پاشنه، شانه و نقطه برخورد بار با استفاده از دوربین سرعت بالا و از طریق دیواره شفاف آسیا در سرعت های 55، 70 و 85٪ سرعت بحرانی و در پرشدگیهای 10، 15، 20، 25 و 30٪ اندازه گیری شدند. روابط تجربی تصحیح شکل و مسیر بار با تحلیل تصاویر بدست آمد. در اعتبار سنجی روابط، خطای نسبی تعیین موقعیت های شانه، پاشنه، نقطه عزیمت پاشنه و نقطه برخورد بار به ترتیب برابر؛ 5، 0 / 7، 2 و 0 / 2٪ بدست آمد. نتایج نشان داد افزایش زاویه بالابر آستر آسیای خودشکن گل گهر از 7 به 30 درجه، مسیر مناسب حرکت بار را فراهم نمود. پس از نصب آستر با زاویه 30 درجه در یکی از آسیاهای خودشکن این شرکت، تبدیل آن به نیمه خودشکن با اضافه کردن 4٪ گلوله انجام شد. با تبدیل آسیای خودشکن به نیمه خودشکن، ظرفیت آسیا 31٪ (از 419 به 548 تن بر ساعت) افزایش یافت که نشان دهنده بهبود کارایی خردایش در این آسیا بود.