تجربه کشت گیاهان شورزیست با آب دریا دراستان سیستان و بلوچستان منطقه چابهار (سایت های ناصرآباد و بریس)

در استان سیستان و بلوچستان نیز بدلیل افزایش جمعیت و نیازهای جامعه، کاهش پتانسیل منابع آب شیرین سطحی و زیرزمینی و در نتیجه کاهش شدید سرانه آب در دسترس در سالهای اخیر، مطالعه و بررسی منابع آب نامتعارف و جایگزینی بهینه و کاربردی این منابع در بخشهای مختلف مصرف بویژه در بخش کشاورزی که شرایط بهره برداری از منابع آب نامتعارف را دارند، لازم و ضروری به نظر می رسد. از جمله طرح ها و فعالیتهای قابل مطالعه در بخش آبهای نامتعارف، استفاده مستقیم و غیر مستقیم از آب دریا در مصارف بخش کشاورزی نواحی ساحلی جنوبی استان سیستان و بلوچستان، تحت عنوان مطالعات شورورزی میباشد. پژوهش حاضربا هدف استفاده پایدار از منابع آب وخاک شور جنوب کشور در کشاورزی انجام شده است. بدین منظور در دوسایت ناصرآباد در نزدیک کنارک و بریس در استان سیستان وبلوچستان ودر حاشیه دریای عمان اقدام به احداث مزارع الگویی شورورزی به مساحت تقریبی 4 هکتار و آبیاری با آب دریا با شوری متوسط 53 دسی زیمنس برمتر وشوری خاک 43 دسی زیمنس برمترگردید.گیاهان کشت شده شامل گونه های سالیکورنیا پرسیکا و سالیکورنیا بیگلوی و گونه های آتریپلکس شامل آتریپلکی کانسس،لنتی فرمیس و هالیموس میباشد. تجربیات بدست آمده نشان میدهد که امکان توسعه کشت سالیکورنیا بویژه گونه بیگلوی در شرایط کشت در زمان مناسب و همچنین آتریپلکس لنتی فرمیس بیشتر از گونه های دیگر فراهم است ودر صورت ادامه مطالعات میتواند به عملکرد اقتصادی مناسب از این محصولات دست یافت.

کلیدواژه ها:

آب نامتعارف ، شورزیست ، آب دریا ، سالیکورنیا