امضای الکترونیکی در حقوق ایران و مسئولیت مدنی ناشی از آن

در تجارت الکترونیک تبادل اسناد الکترونیکی، امری فراگیر می باشد. این اسناد اغلب حاوی اطلاعات حساسی مانند قراردادهای حقوقی، فناوری های محرمانه و یا تبادلات مالی میباشند. برای ممانعت از دستبرد سارقان کامپیوتری در فضای الکترونیکی که همواره مترصد خواندن مستندات می باشند، لازم است این اسناد به رمز در آورده شده و آنها را به صورت دیجیتالی امضا نمود. امضای دیجیتالی تضمین کننده اصالت، کامل بودن و عدم وجود خدشه در داده میباشد. تحقیق حاضر به بررسی ماهیت و آثار حقوقی امضاهای الکترونیکی و میزان آگاهی تجار از آن که جهت تبادلات مالی و اسناد خود امکان حضور همزمان جهت تایید اسناد به وسیله امضای فیزیکی را ندارند و با امضای دیجیتال اسناد خود را تایید و معتبر می سازند، و میزان آگاهی مردم و مدیران ادارات و شرکت های تجاری و نیز مسئولین ذیربط از آن و همچنین ضوابط مسئولیت مدنی در ارتباط با آن پرداخته است.بنابراین یکی از مسائل مهم در ارتباط با امضای الکترونیک مفهوم مسئولیت مدنی است که در این تحقیق بدان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

امضای الکترونیک ، تجارت الکترونیک ، اسناد تجاری ، تبادلات مالی ، مسئولیت مدنی