ضوابط قتل عمد با تحلیل ماده 206 قانون مجازات اسلامی

بر اساس بند ب ماده 206 قانون مجازات اسلامی که متخذ از منابع فقهی است قصد انجام عمل نوعا کشنده ضابطه دوم قتل عمدی در حقوق کیفری ایران است. با وجود این، رویه قضایی که به خصوص در آراء شعب دیوان عالی کشور متجلی است، حاکی از آن است که دادگاه ها و شعب دیوان با تفسیر موسع بند ب ماده 206 ، صرف قصد استفاده از آلت قتاله را کافی برای تحقق قتل عمدی می دانند، صرف نظر از آنکه موضع اصابت محل حساس یا غیر حساس بدن باشد. در حالی که صرف استفاده از آلت قتاله الزاما عمل نوعا کشنده به شمار نمی آید.این پژوهش در طی دو فصل به بیان مباحثی در زمینه ی ضوابط قتل عمد با تاکبد بر ماده 206 قانون مجازات اسلامی می پردازد به همین خاطر نتیجه ای را که می توان ضمن این پژوهش بیان نمود این است که ضابطه دوم، قصد انجام عمل نوعا کشنده است نه صرف عمل نوعا کشنده و در واقع مرجع ضمیر آن در ماده 206 قانون مجازات اسلامی به نظر می رسد با توجه به اینکه آنچه برای تحقق قتل عمدی لازم است و ضابطه دوم قتل عمدی به شمار می آید، قصد انجام عمل نوعا کشنده است لذا مرجع ضمیر اشاره آن هم کشنده بودن عمل است.

کلیدواژه ها:

قتل ، عمد ، ماده 206 ، قانون مجازات اسلامی