ارایه تکنیکی جهت بازشناسی و تحلیل کارکردهای مخاطره آمیز و ارزیابی ایمنی سامانه (مبتنی بر منطق و بکارگیری ابزارهای مهندسی ارزش)

ایمنی، عبارت از وضعیتی است که در نتیجه بکارگیری مهارت های فنی و مدیریت در چاره جویی ساخت یافته و افقی آینده نگر به منظور شناسایی و پایش خطرات موجود در طول عمر یک پروژه ، ابر سامانه یا زیر سامانه پدید می آید. استفاده از فرآیندهای تجزیه و تحلیل پایش خطرات به منظور دستیابی به بازه های بهینه در کاربری ایمن از سامانه ها، از یک سو وجود در نگرشی همگام با مدیریت پروژه از فازایده تا توقف پروژه و از سوی دیگر بروز قابلیت های افزون تر در فرآیندهای تحلیل و پایش خطرات با بکارگیری متدولوژی و ابزارهای شناختی و حل مسایل و ارایه تکنیک هایی کارآمدتر را، بایسته می دارد. مقاله حاضر ضمن بکارگیری قابلیت های هم افزای تکنیک های تجزیه و تحلیل خطرات و ارزیابی ایمنی سامانه و ابزارهای فاز اطلاعات و فاز ایده پردازی مهندسی ارزش و تلفیق آنها، به ارایه تکنیکی جدید به منظور بازشناسی تحلیل کارکردهای مخاطره آمیز و ارزیابی ایمنی سامانه ها و ارایه راه کارهای بهبود ایمنی خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

تکنیک ، پایش خطر ، ارزیابی ایمنی ، مهندسی ارزش ، آنالیز کارکرد