تصویر مرگ در آثار میخائیل نعیمه و فریدون مشیری

واژه مرگ، مانند کلمه زندگی، هستی و پیدایش، مفهوم روشن و عامی دارد که بر کسی پوشیده نیست. مرگ به عنوان واقعیتی انکارناپذیر توجه مکاتب و مذاهب و ادیان مختلف را به خود جذب کرده است و هر کدام براساس درک و شناختی که از ماهیت و حقیقت انسان دارند، نسبت به آن قضاوت کرده اند. از آغاز خلقت همواره این سوال که مرگ و مردن چیست ذهن بشر را به خود مشغول داشته است. در طول تاریخ اندیشمندان، متفکران، شاعران، حکیمان به مساله مرگ پرداخته و دیدگاه های خود را درباره آن به نثر و نظم بیان داشته اند. میخائیل نعیمه از ادبای مهجر و عضو انجمن رابطه القلمیه و فریدون مشیری شاعر معاصر ادبیات فارسی از جمله ادیبان و شاعرانی می باشند که به پدیده حاکم و ویرانگر هستی یعنی مرگ پرداخته اند و سهم به سزایی از شعر خود را به این موضوع پرابهام و رمزآلود اختصاص داده اند. هدف از این تحقیق، بررسی دیدگاه های این دو شاعر درباره مرگ می باشد. مقایسه آثار این دو نشان می دهد که هر دو شاعر از یک سرچشمه الهام گرفته اند

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، مرگ ، میخائیل نعیمه ، فریدون مشیری.