تحکیم شرط ثبات با مدیریت ریسک در قراردادهای بالادستی نفتی

شرکت هایی که در حوزه نفت و گاز فعالیت می کنند انواع گسترده ای دارند ولی آنچه که در این پژوهش مد نظر است شرکت ملی نفتی NOC و شرکت های بین المللی نفتی IOC می باشد. NOC مخفف National Oil Company و برای تشریح شرکت های ملی نفتی به کار میرود و به وسیله دولت ها کنترل و اداره می شوند. بدین معنی که بخشی از سهام این شرکت ها در اختیار دولت و حاکمیت و بخش دیگر آن در اختیار سرمایه گذاران بخش خصوصی است IOC هم مخفف Integrated Oil Company و هم مخفف International Oil Company است. IOC اشاره به شرکتی است که در بخش های مختلف بالادستی، میان دستی، پایین دستی و بعضا پتروشیمی نیز فعالیت می کند. فعالیت این شرکت ها عمدتا فرامرزی است. در حالت کلی اصلاح IOC برای تشریح بزرگ ترین کمپانی های نفت و گاز جهان که در سلح جهانی و غالبا در شراکت با شرکت ملی نفت کشور میزبان به کار می رود.شرکت های ملی و بین المللی نفتی در قراردادهای نفتی، اول کلی حقوقی مشترکی که طرفین قرارداد آن را به عنوان قانون حاکم انتخاب می کنند. ابهام درمورد مصادیق این اصول از یک سو و ابهام در حدود آن از روی دیگر موجب بروز اختافات بین طرفین قرارداد است. اختلاف در برداشت طرفین موجب بروز اختلافات در قراردادهای نفت و گاز است که موجب تحقیق ریسک های شناخته شده قراردادهای نفتی و گاهی ریسک های پنهان می شود. از جمله این ا ول ا ل ثبات است که حدود و ثغور آن در مواردی در قراردادهای نفتی بین المللی مشخص نیست و گاهی با مالیات و اعمال مالکیت توسط دولت ها و گاهی با قصور پیمانکار مرز ماهوی ا ثبات نقض می شود. در این مقاله سعی بر آن است تا با تبیین و بررسی مدیریت ریسک در قراردادهای بین المللی بالادستی نفتی ضمن شناخت ریسک ها و فرصت ها و تهدید ها راهبردهای مناسب برای برون رفت از چالش های فراروی موضوع پژوهش را ارایه نماییم

کلیدواژه ها:

شرط ثبات ، مدیریت ریسک ، قراردادهای بالادستی نفتی