تاثیر فوت در فرآیند اجرای احکام

اجرای حکم و دستور دادگاه ها و مراجع قضایی مهمترین مرحله دادرسی است، زیرا اگر صدور حکمپشتوانه اجرایی نداشته باشد، ارزشی ندارد و در واقع، محکومله در مرحله اجرایی حکم است که عملا بهحق خود رسیده و محکومعلیه نیز به سزای عمل خود می رسد. قانون اجرای احکام مدنی تعریفی از اجرایاحکام مدنی ارایه نداده است، بلکه تنها احکام قابل اجرا را تعریف می کند. با این حال، می توان اجرایحکم را اعمال قدرت عمومی در جهت رسیدن به حق ذینفع و بر طبق قانون تعریف کرد. حکمی که ازمحاکم صادر می شود در نهایت بایستی اجرا گردد، تمام زنجیره دادرسی به حلقه اجرا ختم می گردد و درحقیقت نتیجه آن در اجرا مشخص می گردد. مقنن جهت اجرای حکم که همان دست یافتن محکوم علیه بهخواسته خود می باشد شرایطی را پیش بینی نموده است که از آن جمله می توان به قطعی بودن حکم، معینبودن آن، درخواست صدور اجراییه و. . . اشاره نمود؛ که در صورت حصول و وجود این شرایط، رایقابلیت اجرا یافته و به عرصه و منصه ظهور می رسد. اما گاهی وقتها شرایطی پیش می آید که فرآیند اجرایحکم را با مشکلاتی مواجه می سازد که یکی از این موانع فوت افراد داخل دادرسی است. در اجرای احکاممدنی فوت منجر به توقف عملیات اجرایی می گردد اما توقف در کلیه احکام یکسان نبوده و گاه باعثتوقف موقت عملیات اجرایی می گردد. ضمن اینکه فوت محکوم له و محکوم علیه آن ها یکسان نبوده و بافوت محکوم له و محکوم علیه عملیات اجرایی متوقف می شود.

کلیدواژه ها:

حکم ، فوت ، احکام مدنی ، احکام کیفری ، دادرسی