مطالعه آزمایشگاهی اثر افزودن الیاف پلی پرو پیلن بر رفتار بتن خودمتراکم

هدف پایان نامه حاضر، بررسی تاثیر الیاف بر رفتار بتن خودمتراکم برای دستیابی به مقدار بهینه الیاف است. بدین منظور، مقادیر 1و2و3 کیلوگرم و طول های 0/6 و 1/2 و 1/8 میلیمتر الیاف پلی پروپیلن به بتن اضافه شد و نمونه ها مورد تست و ارزیابی آزمایشگاهی قرار گرفت. مجموع 18 طرح اختلاط شامل الیاف پلی پروپیلن با سه طول 0/6 و 1/2 و 1/8 سانتی متر و مقدار 0/25 و 0/5 و0/75 و1 و 2 و 3 کیلوگرم در نظر گرفته شد. نمونه ها تحت آزمایش های اسلامپ، آزمایش جعبه L و رینگJ قرار گرفت. نتایج نشان داد، با افزایش مقدار و طول الیاف جریان اسلامپ کاهش می یابد. همچنین با افزایش مقدار نیز قابلیت عبور کاهش می یابد. نمونه های بتن خود متراکم حاوی الیاف با طول های یکسان، با افزایش مقدار الیاف جریان اسلامپ کاهش می یابد به طوری که با افزایش مقدار الیاف از 250 به 500 گرم شیب کمتر و از 500 به 1000 گرم شیب بیشتر می شود که نشان می دهد الیاف با مقدار بالا بر روی کاهش اسلامپ تاثیر بیشتری دارند. افزایش مقدار الیاف نسبت به طول الیاف تاثیر بیشتری بر روی جریان پذیری بتن دارد. مقدار الیاف نسبت به طول آن تاثیر بیشتری در قابلیت عبور بتن خود متراکم دارد. با افزودن الیاف کنفی به بتن خود متراکم قابلیت عبور کاهش یافت. با افزایش مقدار الیاف قابلیت عبور کاهش می یابد.همچنین با افزایش مقدار نیز قابلیت عبور کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

الیاف پلی پروپیلن ، بتن خود متراکم ، مقاومت فشاری ، اسلامپ.