بررسی رفتار بتن خودمتراکم حاوی الیاف پلی پروپیلن با مطالعه آزمایشگاهی اثرطول و مقدارهای متفاوت الیاف

بتن خود تراکم یکی از انواع بسیار جالب بتن های توانمند است که در بدو امر برای کاربرد در قطعات بتن آرمه پر آرماتور ابداع و ساخته شد ولی امروزه کاربرد این نوع بتن یکی از مشکلات عمده اجرای کارهای بتنی درمحیط های شهری را حل می کند که عبارت از آلودگی صوتی ناشی از کاربرد ویبراتور برای لرزاندن و جادادن بتن است. هدف مقاله حاضر، بررسی تاثیر الیاف بر رفتار بتن خودمتراکم برای دستیابی به مقدار بهینه الیاف است. بدین منظور، مقادیر 1و2و3 کیلوگرم و طول های 0/6 و 1/2 و 1/8 میلیمتر الیاف پلی پروپیلن به بتن اضافه شد و نمونه ها مورد تست و ارزیابی آزمایشگاهی قرار گرفت. در این تحقیق مصالح بتن خود متراکم شامل ماسه شسته سنگ شکن کنجان چم ایلام، شن نخودی صالح آباد، سیمان تیپ 1 ایلام، میکروسیلیس ازنا مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع 18 طرح اختلاط شامل الیاف پلی پروپیلن با سه طول 0/6 و 1/2 و 1/8 سانتی متر و مقدار 0/25 و 0/5 و0/75 و1 و 2 و 3 کیلوگرم در نظر گرفته شد. نمونه ها تحت آزمایش های اسلامپ، آزمایش جعبه L و رینگJ قرار گرفت. نتایج نشان داد، با افزایش مقدار و طول الیاف جریان اسلامپ کاهش می یابد. همچنین با افزایش مقدار نیز قابلیت عبور کاهش می یابد. نمونه های بتن خود متراکم حاوی الیاف با طول های یکسان، با افزایش مقدار الیاف جریان اسلامپ کاهش می یابد به طوری که با افزایش مقدار الیاف از 250 به 500 گرم شیب کمتر و از 500 به 1000 گرم شیب بیشتر می شود که نشان می دهد الیاف با مقدار بالا بر روی کاهش اسلامپ تاثیر بیشتری دارند. افزایش مقدار الیاف نسبت به طول الیاف تاثیر بیشتری بر روی جریان پذیری بتن دارد. مقدار الیاف نسبت به طول آن تاثیر بیشتری در قابلیت عبور بتن خود متراکم دارد. با افزودن الیاف کنفی به بتن خود متراکم قابلیت عبور کاهش یافت. با افزایش مقدار الیاف قابلیت عبور کاهش می یابد.همچنین با افزایش مقدار نیز قابلیت عبور کاهش می یابد. و برای عیار بتن مورد نظر در این تحقیق الیاف پلی پروپیلن با طول 1/2 و 1/8 با افزایش بیش از 1000 گرم الیاف عملا بتن خود متراکم دیگر در محدوده استاندارد نبوده واز نظر کارایی شبیه به بتن معمولی گردید.

کلیدواژه ها:

بتن خود متراکم ، الیاف پلی پروپیلن ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی و مقاومت خمشی.