ارزیابی فرسایش بادی با بهره گیری از مدل IRIFR.E.A (منطقه مورد مطالعه: منطقه بیابانی ابوغویر شهرستان دهلران)

ارزیابی کمی در فرسایش بادی اهمیت زیادی داشته، زیرا فرسایش بادی در اهر ممکن است زیاد مشخص نباشد، ولی اگر میزانجابجایی خاک به صورت کمی بیان شود روشنتر و ملموس تر خواهد بود . لذا هدف از این تحقیق، بهدست آوردن مقدار فرسایش بادیبا استفاده از مدل باشد. این مدل که شدت فرسایش بادی و پتانسیل رسوب دهی ناشی از آن را IRIFR.E.A است. نقش و تاثیر نه عاملموثر در فرسایش بادی را در هر یک از رخساره های ژئومورفولوژی که به عنوان واحدهای کاری در نظر گرفته شد، در منطقه ابوغویردهلران واقع در استان ایلام موردبررسی قرار داده است. در نهایت میزان رسوبدهی در کل حوضه، معادل 21709 تن در سال برآوردگردید. همچنین 44/68 درصد در کلاس حساسیت فرسایشی کم قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، رخساره ژئومورفولوژی ، IRIFR.E.A ، ابوغویر