مروری بر استراتژی های پس از برداشت و قبل از برداشت برای جلوگیری و سمیت زدایی مایکوتوکسین ها در زنجیره غذایی

زمینه و هدف: مایکوتوکسین ها متابولیتهای ثانویه در محصولات کشاورزی در سرتاسر جهان هستند که تولید آنها باعث ایجاد سرطان وهمچنین زیان اقتصادی میشود. رشد کپک ها و تشکیل مایکوتوکسین عمدتا وابسته به عوامل محیطی (درجه حرارت و دسترسی به آب)، شیوه های کشاورزی و شرایط نگهداری می باشد.رایج ترین روش برای سم زدایی مواد غذایی و خوراک آلوده به مایکوتوکسین، مواد جاذب برای حذف سموم از طریق جذب در طی عبور از دستگاه گوارش است. برخی از میکروارگانیسم ها قادر به سم زدایی از طریق تبدیل آنزیمی و تجزیه بیولوژیکی مایکوتوکسین ها هستند. این مطالعه مروری بر روی استراتژی های مهار رشد قارچ ها تمرکز می کند و تولید مایکوتوکسین ها را کاهش می دهد و در نهایت ایمنی مصرف کنندگان را به حداکثر می رساند.روش کار: با توجه به اهمیت ایمنی مواد غذایی در رژیم غذایی و با توجه به خطر سمیت مایکوتوکسین ها برای انسان و حیوان، یک بررسی جامعی از استراتژی های مختلف از جمله روش های قبل از برداشت و روش های سمیت زدایی پس از برداشت مانند روش های فیزیکی، شیمیایی و روش های بیولوژیکی و سایر استراتژی های نوآورانه در حال توسعه توسط پژوهشگران در گزارش های اخیر منتشر شده است.یافته ها: نتایج حاکی از آن است که روش های کنترل و جلوگیری از تشکیل مایکوتوکسین ها به احتمال زیاد ناشی از تنها یک تیمار نیست بلکه ناشی از ترکیب فاکتورهای محیطی مناسب، شیوه های مناسب کشاورزی وتولید محصولات، شرایط ذخیره مناسب، برنامه های مطمئن تضمین کیفیت و روش های سمیت زدایی زیست محیطی در طول فرایند تولید خواهد بود.نتیجه گیری: موثرترین روش, پیشگیری از آلودگی قارچی و تولید مایکوتوکسین در محصولات گیاهی است. تعیین نقاط کنترل بحرانی در مراحل برداشت، خشک کردن و انبار و نگهداری به ویژه در زنجیره محصولات غلات برای کنترل و پیشگیری از تشکیل مایکوتوکسین ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

مایکوتوکسین ، قارچ ، سمیت زدایی ، ایمنی غذایی