بررسی مقایسه ای سه روش NERPA، RULA و LUBA در پیش بینی میزان ریسک بروز اختلالات اسکلتی – عضلانی اندام فوقانی در کارکنان یک صنعت تولید لوازم خانگی

زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام فوقانی مرتبط با کار (WRULDs)، از جمله علل مهم از کار افتادگی در کارکنان شاغل در صنایع میباشند. روشهای زیادی به منظور پیش بینی و ارزیابی ریسک فاکتورهای موثر در بروز این اختلالات وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای سه روش NERPA، RULA و LUBA در پیش بینی میزان ریسک بروز اختلالات اسکلتی – عضلانی اندام فوقانی در کارکنان یک صنعت تولید لوازم خانگی انجام شد.روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، کلیه افراد شاغل در بخش عملیاتی یک صنعت تولید لوازم خانگی شامل 346 نفر در شش گروه شغلی شرکت کردتد. به منظور تعیین میزان ابتلا به اختلالات اسکلتی– عضلانی از پرسشنامه عمومی نوردیک استفاده شد. به منظور پیش بینی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی اندام فوقانی از سه روش LUBA، RULA و NERPA استفاده گردید. در نهایت داده های مربوط به مقادیر واقعی اختلالات اسکلتی – عضلانی و مقادیر ریسک پیش بینی شده توسط سه روش مذکور با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی اسپیرمن و ضریب توافق کاپا در سطح معناداری 0/05 و در محیط نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب 39/52 -4/81 و 9/17 - 4/61 سال بود. میزان همبستگی بین سطوح اختلالات اسکلتی – عضلانی و سطوح ریسک پیش بینی شده در روشهای RULA، NERPA و LUBA به ترتیب 0/701، 0/691 و 0/629 مشخص گردید .(P < 0/05) میران ضریب همبستگی سطوح ریسک پیش بینی شده در روش RULA با سطوح ریسک متناظر آن در روشهای NERPA و LUBA نیز به ترتیب 0/713 و 0/619 بود .(P < 0/05)نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که روش NERPA و روش LUBA به ترتیب در وظایف با ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کم و متوسط و روش RULA در وظایف با ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی بالا و بسیار بالا پیش بینیهای بهتری را ارائه میدهند و در حالت کلی بهترین روش جهت پیش بینی بروز اختلالات اسکلتی – عضلانی، روش RULA میباشد. از آنجا که هیچ یک از این روشها برای ارزیابی هر چهار سطح ریسک جامعیت کافی را ندارند، پیشنهاد میشود روشهای جدیدتری بر مبنای اصلاح و تقسیم بندی بهتر زوایا خصوصا در حرکات اکستنشن و جانبی توسعه یابند.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی – عضلانی ، روش NERPA ، روش RULA ، روش LUBA