بررسی میزان شدت صدا و اثرات آزاردهندگی آن در شیفت های مختلف بر روی کارکنان بیمارستانهای شهر مریوان

زمینه و هدف: براساس تعرف کرایتر؛ صدا، انرژی صوتی قابل شنیدنی است که تاثیرات بدی روی سلامت فیزیولوژیکی و یا روانی دارد. فراهم کردن محیطی سالم جهت ارائه خدمات درمانی مناسب در بیمارستانها از بدیهیات است. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت میزان شدت صدا و احساس آزردگی ناشی از صدا در کارکنان بیمارستانهای شهر مریوان درسال 97 است.روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی - تحلیلی و مقطعی در بیمارستانهای فجر و بوعلی شهر مریوان است. اندازه گیری تراز معادل فشار صوت در سه شیفت صبح، عصر و شب و در بخش های مختلف با استفاده از دستگاه صدا سنج پیشرفته مدل B&K انجام گرفت. همچنین پرسشنامه آزارصوتی (NAS) در بین 120 نفر از کارکنان در هر دو بیمارستان توزیع و تکمیل گردید.یافته ها: میانگین شدت صدا در هر دو بیمارستان 62/7 ± 4/3 dBA بود. در بین کارکنان، 8/8 درصد احساس آزردگی صوتی ناچیز، 25/7 درصد احساس آزردگی متوسط، 25/7 درصد احساس آزردگی شدید و 39/8 درصد احساس آزردگی صوتی بسیار شدید داشتند. میانگین کلی احساس آزردگی صوتی در بین کارکنان 62/7 ± 26 و درمحدوده شدید بوده است. رابطه بین میزان شدت صدای معادل با میزان آزردگی صوتی در کارکنان مستقیم و معنی دار بود r=0/252) و .(P=0/007 کار در شیفت های مختلف برروی میزان شدت صدا در بیمارستانها و احساس آزردگی صوتی در کارکنان تاثیر معنی داری نداشته است.(P> 0/05)نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد، سروصدای موجود در بیمارستانهای شهر مریوان بیش از حد استاندارد کشوری بوده و همچنین کارکنان احساس آزردگی شدیدی نسبت به صدای موجود در محیط کار دارند. لذا با آموزش مدیران، کارکنان و مراجعین و همچنین اجرای روشهای مدیریتی و فنی مهندسی می توان سهم بسزایی در کاهش و کنترل سروصدای محیط داخل بیمارستانها درجهت سالم سازی محیط کار داشت.

کلیدواژه ها:

صدا ، آزردگی صوتی ، شیفت ، بیمارستان ، مریوان