بیشترین عوامل حادثه ساز رانندگی در تهران: مروری ساده

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 556

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC12_124

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بر اساس آمار وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی کشور،حوادث رانندگی دومین علت مرگ ومیر در ایران بوده و %60جراحات و تلفات ناشی از کل حوادث را به خود اختصاص میدهد،آمار جهانی به ترتیب 9 و %25 می باشد. انتظار میرود در سال2020 میلادی تصادفات ترافیکی،به سومین علتDALY و ششمین علت مرگ ومیر جهان تبدیل شود.در ایران در طی سال های اخیر سوانح رانندگی مقام نخست از نظر تعداد سال های از دست رفته عمر را دارا بوده است.در دهه اخیر تصادفات رانندگی درایران ده درصد رشد داشته است و شیوع حوادث رانندگی نسبت به کشورهای توسعه یافته چهار برابر بیشتر است.این مطالعه با هدف شناخت عوامل حادثه ساز رانندگی در تهران انجام شده است.روش کار: مطالعه از نوع مروری ساده بود و جستجوی مقالات در پایگاه های اطلاعاتی ایرانیmagiranوSID با واژگان کلیدیهای رانندگی، رانندگی پرخطر، رفتار رانندگی، رفتارهای خطرناک رانندگی، رانندگان، حوادث ترافیکی، حوادث رانندگی، تصادفات رانندگی در قسمت عنوان، بدون هیچ محدودیت زمانی برای مطالعات در بهمن 1397 انجام شد. 18 مقاله بر اساس معیارهای پژوهش انتخاب شدند.یافته ها: در نتیجه جستجو،پس از حذف موارد تکراری 62 مقاله(5 کیفی و 57کمی) باقی ماند.از 62 مورد، 5 موردی ناهمخوان با اهداف مطالعه، 27 مطالعه خارج از تهران، 11 مورد مربوط به موتورسیکلت کنار گذاشته شد. از 18 مقاله باقی مانده 16) کمی- 2کیفی)، 2 مقاله در همایش های علمی ثبت شده و 16 مقاله در مجلات علمی- پژوهشی چاپ شده بود. 3 مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک، 2 مورد بررسی مروری بود.یک مقاله براساس نظریه رفتاربرنامه ریزی شده و یک مورد براساس الگوی بازاریابی اجتماعی و مداخله ای انجام شده بود. 3 مقاله ارتباط ویژگی های شخصیت را با رانندگی خطرناک بررسی کرده بودند.نتیجه گیری: عوامل حادثه ساز به ترتیب تکرار در مقالات شامل موارد زیر است: عدم رانندگی بین خطوط، تعویض ناایمن خطوط، دور زدن ناایمن، حرکات مارپیچی و زیگزاگ، سبقت غیرمجاز، مسابقه یا حرکات نمایشی، استفاده از تلفن همراه، توقف در محل ممنوع، انجام کارهایی به غیر رانندگی در حین رانندگی، ایجاد مزاحمت برای سایر رانندگان، نبستن کمربند، عدم رعایت فاصله طولی، شتاب بیش از اندازه خودرو، سرعت غیرمجاز، انحراف به چپ، عصبانیت در حین رانندگی و رانندگی در حالت خستگی و خواب آلودگی.هیچ کدام از مطالعات به نقش نمادها و علایم راهنمایی و رانندگی اشاره نکرده بودند.

نویسندگان

فاطمه رحیمی

دانشجوی دکتری، رشته آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمد عنبری

دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

زهرا حضرتی میمنه

دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم