بررسی قابلیت واقعیت مجازی برای توانبخشی سکته مغزی

زمینه و هدف: امروزه تکنولوژی نقش بسزایی در درمان بیماری ها و کمک به بهبود بیماری ها داشته است از جمله : واقعیت مجازی که اخیرا این تکنولوژی به عنوان روش های درمانی در محیط های بالینی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف اصلی این مطالعه تعیین اثر بخشی واقعیت مجازی در مقایسه با مداخلات جایگزین یا عدم مداخله در عملکرد و فعالیت اندام های فوقانی می باشد و همچنین تعیین اثربخشی واقعیت مجازی در مقایسه با مداخلات جایگزین یا عدم مداخله در راه رفتن و حفظ تعادل، محدودیت فعالیت و کیفیت زندگی می باشد.روش کار: مطالعه حاضر بصورت مروری - سیستماتیک با جستجوی وسیع پایگاه های اینترنتی Scopus،SID، Google Scholar ،ISC و کتب مرتبط در این زمینه انجام شد. برای جستجو از زبان ورودی انگلیسی و کلمات کلیدی Rehab, Stroke, Virtual Reality و ترکیب آنها در محدوده زمانی 2015 تا 2018 استفاده شد. 124 مقاله در نتیجه جستجو یافت شد که پس از بررسی عنوان، چکیده و متن کامل و حذف موارد تکراری و نامرتبط، حدود 47 مقاله مرتبط با پژوهش وارد مطالعه شد.یافته ها: بررسی های صورت گرفته بیانگر آن بود که واقعیت مجازی دارای برخی از مزایا نسبت به رویکردهای درمانی سنتی می باشد و به افراد دچار سکته مغزی، فرصت انجام فعالیت های روزمره را بدهد. همچنین، ویژگی های متعددی از برنامه های واقعیت مجازی وجود دارد که ممکن است به این معنا باشد که بیماران زمان بیشتری را در درمان صرف می کنند و برای انجام فعالیت ها انگیزه بیشتری داشته باشند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته نشان داد که واقعیت مجازی در مقایسه با رویکردهای درمانی متعارف اثرات قابل توجهی بر سرعت قدم زدن یا تعادل دارد. همچنین در این مطالعه بهبود عملکرد و فعالیت اندام فوقانی در نتیجه استفاده از واقعیت های مجازی دیده شد و گزارش در خصوص عوارض جانبی آن ناچیز بود.

کلیدواژه ها:

توانبخشی ، سکته مغزی ، واقعیت مجازی