بررسی تفاوت های ادراک بینایی محیطی در ورزشکاران رشته های توپی و غیرتوپی: تاکیدی بر رویکرد بالیدگی

مقدمه و هدف: ادراک بینایی محیطی مفهومی از فرایندهای شناختی - ادراکی است که اگرچه در رشته های توپی به اهمیت آن اشاره شده است، اما تاکنون جایگاه آن در رشته های غیرتوپی مورد بررسی قرار نگرفته و بررسی تفاوت های جنسیتی نیز بحثی مورد چالش در آن می باشد. لذا، هدف از این تحقیق بررسی تفاوت ادراک بینایی محیطی بین ورزشکاران توپی و غیر توپی بود. روش شناسی: نمونه های این تحقیق به طور تصادفی از دانشجویان دختر و پسر با میانگین و انحراف معیار سنی 5/4± 26 سال رشته های توپی(14 نفر) و غیرتوپی(16نفر) دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران انتخاب شدند. همه آزمودنی ها از سلامت کامل بینایی برخوردار بودند و فرم رضایت شرکت در تحقیق را تکمیل کردند. از ابزار وینا برای اندازه گیری متغیر ادراک بینایی محیطی استفاده شد. یافته ها: نتایج آماری آزمون مانوا نشان داد تفاوت معنی داری در مهارت ادراک بینایی محیطی بین ورزشکاران توپی و غیر توپی در دختران و پسران وجود ندارد(05/≤P). نتیجه گیری: به طور کلی، این تحقیق نشان داد که نوع ورزش (توپی و غیر توپی ) و جنسیت نمی تواند فاکتوری برای برتری مهارت ادراک بینایی محیطی باشد و اگر چه اهمیت مهارت ادراک محیطی در ورزش های توپی در تحقیقات نشان داده شده است اما این مهارت در ورزش های غیر توپی هم از اهمیت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، ادراک محیطی ، بینایی محیطی ، تکلیف پیگردی ، میدان بینایی