افزایش دقت سنجش طیف با استفاده از آشکارساز انرژی بهبودیافته در شبکه های ارتباطی رادیو شناختی

آشکارساز انرژی وسیله مناسب و ساده ای برای سنجش طیف در شبکه های رادیو شناختی است و به طور گسترده در شبکه های مخابرات بی-سیم مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله، عملکرد سنجش طیف با آشکارساز انرژی بهبود یافته بررسی می شود. در آشکارساز انرژی بهبود یافته، تصمیم گیری در رابطه با وضعیت طیف با محاسبه نرم بهینه از سیگنال دریافتی انجام می شود. همچنین به منظور کاهش تداخل و بهبود استفاده مجدد از طیف، رابطه سطح آستانه بهینه برای آشکارساز بهبود یافته به دست آمده است. در شبکه های رادیوشناختی، گذردهی ارسال، عامل بسیار مهمی است که نشان دهنده میزان موثر بودن یک شبکه مخابراتی است. نتایج عددی نشان از بهبود میزان گذردهی در صورت استفاده از آشکارساز انرژی بهبود یافته در مقایسه با آشکارساز انرژی رایج است.

کلیدواژه ها:

سنجش طیف ، آشکارساز انرژی بهبود یافته ، مشارکت کاربران ثانویه ، گذردهی