سنتز و بررسی خواص مکانیکی الاستومر قابل ریخته گری پلی اوره برای کاربردهای ضد انفجار

پوشش های الاستومری پلی اوره با افزایش چشمگیر حد بالیستیک (پرتابی) زیر لایه خود، در افزایش دوام سازه هایی که تحت بار ضربه ای حاصل از رویداد انفجار هستند، کاربردهای گسترده ای یافته اند. برای تهیه الاستومرهای پلی اوره از روش پیش پلیمری استفاده شد که در آن زنجیره هایی با گروه های انتهایی ایزوسیانات تشکیل و در ادامه، عامل پخت (زنجیر افزاینده) به کار رفت. یکی از پرکاربردترین عوامل پخت از نوع آمینی است که خواص فیزیکی و مکانیکی مناسبی را در نمونه ایجاد می کند. در این پژوهش، برای تهیه گونه ای جدید از الاستومرهای پلی اوره با کاربری پوشش های موسوم به ضد انفجار، اکسی دی آنیلین (ODA) به عنوان زنجیر افزاینده در تهیه پیش پلیمر مختوم به گروه های ایزوسیانات که از واکنش هگزا متیلن دی ایزوسیانات(HDI)  و پلی کاپرولاکتون دی ال با جرم مولکولی g/mol2000(PCL) سنتز شده به­کار رفت. ساختار محصول حاصل از فرایند پلیمر شدن به روش طیف سنجی زیر قرمز (FTIR) شناسایی شد و خواص مکانیکی نمونه های تولیدشده از جمله مدول، استحکام، درصد ازدیاد طول تا پارگی، مقاومت به پارگی، سختی و میزان چسبندگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون ها نشان داد که محصول پلیمری سنتز شده به لحاظ رفتار مکانیکی نسبت به سایر محصولات مشابه خارجی، می تواند عملکرد بهتری در ماموریت ها و اهداف پیش بینی شده داشته باشد.  

کلیدواژه ها:

الاستومر ، پلی اوره ، بار ضربه ای ، موج انفجار