بررسی فراوانی نقص پروتئین های C و S و آنتی ترومبین III و حضور آنتی بادی های سندرم آنتی فسفولیپید در زنان مبتلا به سقط های مکرر جنین
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 826
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-5_009
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: سقط مکرر به بروز بیشتر از سه سقط جنین قبل از نیمه اول بارداری اطلاق می شود. از عوامل مهم این بیماری، نقص پروتئین های ضد انعقادی C، S و آنتی ترومبین III می باشد. از طرفی وجود آنتی بادی های سندرم فسفولیپید مانند فاکتور LA (لوپوس آنتی کواگولانت)، آنتی فسفولیپید، آنتی کاردیولیپین و بتا-دو گلیکوپروتئین می تواند عامل سقط مکرر گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان سرمی این فاکتورها در زنان مبتلا به سقط مکرر انجام گرفت. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1396 بر روی 80 نفر از بیماران مبتلا به سقط مکرر که در سه ماهه اول بارداری سقط داشتند و به درمانگاه زنان مراجعه نمودند، انجام شد. برای تعیین میزان شیوع نقص پروتئین های مهار کننده انعقادی از روش تشکیل لخته و جهت تعیین میزان آنتی بادی های سندرم فسفولیپیدی از روش الایزا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مقاومت به پروتئین C فعال با 3/21%، نقص PS و نقص PC هر کدام با 8/8%، نقص توام پروتئین C و S به صورت همزمان 7/3% و نقص AT-III در 3/1% بیماران مشاهده شد. میزان شیوع فاکتور لوپوس آنتی کواگولانت 8/3%، آنتی فسفولیپید 5/2%، بتا-دو گلیکوپروتئین 5/2% و آنتی کاردیولیپین IgG 3/1% بود. حضور آنتی کاردیولیپین IgM در هیچ یک از بیماران مشاهده نشد. نتیجه گیری: مقاومت به پروتئین C فعال، شایع ترین نقص پروتئین ضدانعقادی طبیعی در زنان مبتلا به سقط های مکرر مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله تهران می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد متین
دانشجوی کارشناسی ارشد خون شناسی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
داوود بشاش
دانشیار گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
کامبیز هسراک
استادیار گروه ژنتیک و پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.
احمدرضا باغستانی
دانشیار گروه آمار حیاتی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :