فرسودگی بافت شهری و لزوم بهسازی آن (مورد مطالعه: شهر ارومیه)

فرسوده شدن بافت و تخریب بناهای قدیمی در آن و ایجاد فضاهای خالی از جمعیت در مرکز برخی از محلات باعث نابسامانی کالبدی و شرایط نامساعد برای ساکنان آن شده است که نه تنها از تحرک و پویایی بافت میکاهد، بلکه به مرور باعث حذف کاربریهای خدماتی و جدایی گزینی اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی شهری آن محدوده میشود. بافتهای فرسوده، معضلات به هم پیچیده اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، محیط زیستی، فرهنگی و ... به وجود آورده است که تاثیرات آنها تنها به پهنه های فرسوده محدود نمیشود بلکه به منزله تهدیدی برای حیات کل شهر محسوب میگردد. در این تحقیق، بر مبنای رویکرد کیفی و براساس مطالعات میدانی از بافت های فرسوده شهر ارومیه، این پدیده مورد مطالعه قرار گرفته است. الگوی حاکم بر تحقیق به لحاظ هدف، شناختی؛ به لحاظ ماهیت و روش، ارزیابی؛ به لحاظ زمان، مقطعی و به لحاظ نوع داده، کیفی است. نتایج نشان میدهد که بافت فرسوده ارومیه با مسائل عدیدهای درخصوص وضعیت کالبدی محیطی، اجتماعی فرهنگی و اقتصادی مواجه است و از این رو،تدوین یک برنامه جامع5 بهسازی و نوسازی برای بازآفرینی و تجدیدحیات این پهنه عمدتا0 مرکزی در شهر ارومیه به شدت احساس میشود.

کلیدواژه ها:

رویکرد کیفی ، بافت شهری ، بافت فرسوده ، بهسازی ، نوسازی