بررسی قابلیت واقعیت مجازی برای توانبخشی سکته مغزی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 454

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_326

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه تکنولوژی نقش بسزایی در درمان بیماری ها و کمک به بهبود بیماری ها داشته است از جمله: واقعیت مجازی که اخیرا این تکنولوژی به عنوان روش های درمانی در محیط های بالینی مورد استفاده قرار میگیرند. وهدف اصلی این مطالعه تعیین اثر بخشی واقعیت مجازی در مقایسه با مداخلات جایگزین یا عدم مداخله در عملکرد و فعالیت اندام های فوقانی میباشد و همچنین تعیین اثربخشی واقعیت مجازی در مقایسه با مداخلات جایگزین یا عدم مداخله در : راه رفتن و تعادل ، محدودیت فعالیت، کیفیت زندگی میباشد.روش تحقیق: مطالعه حاضر بصورت مروری - سیستماتیک باجستجوی وسیع پایگاه های اینترنتی ، Scopus،SID،Google Scholar ،ISC وکتب مرتبط دراین زمینه موردتجزیه وتحلیل و قرارگرفت. و برای جستجو از زبان ورودی انگلیسی و کلمات کلیدی Rehab, Stroke, Virtual Reality ترکیب آنها استفاده شد و محدوده زمان 2015 تا 2018 برای انتخاب مقالات در نظر گرفته شد. مقالات یافت شده ، که در حدود 124 مقاله بودند، که این مقالات از نظر عنوان، چکیده و متن کامل مورد ارزیابی قرار گرفتند و پس از حذف موارد تکراری و نامرتبط، حدود 47 مقاله مرتبط با پژوهش انتخاب گردید.یافته ها : نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته نشان داد که واقعیت مجازی در مقایسه با رویکرد های درمانی متعارف اثرات قابل توجهی برای سرعت قدم زدن یا تعادل وجود دارد ، همچنین در این مطالعه به بهبود عملکرد و فعالیت اندام فوقانی پی برده شد که عوارض جانبی نا چیزی وجود داشت و گزارشات نسبتا خفیف بودند.نتیجه گیری: بررسی های صورت گرفته بیانگر آن بود که واقعیت مجازی دارای برخی از مزایا نسبت به رویکردهای درمانی سنتی میباشد زیرا: این ها میتوانند به افرادی که سکته مغزی کرده، این فرصت را بدهد که فعالیت های روزمره ای را انجام دهند که در محیط بیمارستان نمیتوانند انجام دهند؛ علاوه بر این، ویژگی های متعددی از برنامه های واقعیت مجازی وجود دارد که ممکن است به این معنا باشد که بیماران زمان بیشتری را در درمان صرف میکنند؛ برای مثال برای انجام فعالیت ها ممکن است که انگیزه بیشتری داشته باشند.

نویسندگان

علی حاجی پورطالبی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

مژگان نظرپور

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

فاطمه صادقی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران