شیوع استرس شغلی و ارتباط آن با عوامل فردی در بهورزان شهرستان گنبد کاووس درسال 1395

مقدمه: مواجه با استرس شغلی می تواند پیامد های مختلفی ازجمله اختلالات جسمی و روانی مزمن در افراد ایجاد کرده و برکیفیت کاری افرادتاثیر بگذارد. در نظام بهداشتی ایران بهورزان جایگاه مهمی در ارتقاء سلامت عمومی جامعه دارند.این مطالعه با هدف تعیین فراوانی استرس شغلی وتاثیر عوامل خطرفردی وکاری میان بهورزان شهرستان گنبد کاووس اجرا شده است .روش تحقیق : این مطالعه توصیفی-تحلیلی و به صورت مقطعی دربازه زمانی 6 ماهه نخست سال 1395 اجرا شده است . جامعه مورد مطالعه شامل بهورزان شاغل در خانه های بهداشت شهرستان گنبدکاووس بودندکه در کل147 نفر در مطالعه شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استاندارد HSE انگلستان استفاده شده است. پرسشنامه شامل 35 سوال در7حیطه نقش، ارتباط، حمایت مسئولین، حمایت کارکنان، ویژگی های لازم برای اجراءوظایف شغلی و نحوه ی سازماندهی کار بوده است. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی و برای تعیین ارتباط بین متغیرهای مستقل ووابسته ازآزمون های آنالیزواریانس، pearson وآزمون همبستگی استفاده شدو به کاربرده شد. در تحلیل های آماری سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین وانحراف معیار سنی بهورزان مورد بررسی 50/6 ± 29/39 سال بود. همچنین ارتباط معنی داری بین گروه سنی (37 0/0P=)، جنسیت (43 0/0P=)، تعداد فرزندان ( 046/0P= ) ووضعیت مالی (028/0= P )، با سطح استرس شغلی بهورزان مشاهده شد. قریب به 40 درصد بهورزان استرس شغلی شدید تا خیلی شدید را تجربه نمودند. نتایج به دست آمده نشان دادکه درمیان بهورزان مرد 3/48 درصد و درمیان پرستاران زن 8/13درصد استرس شغلی شدیدراتجربه نموده اند.نتیجه گیری : در کل پژوهش حاضرنشان می دهد که بهورزان در معرض استرس شغلی قرار دارند. همچنین عوامل فردی و محیط کاری می تواند برسطح استرس اثر تشدیدی داشته باشد. در برنامه ارتقاء سلامت کارکنان پیشنهاد می شود بهورزان در زمینه عوامل ایجاد کننده استرس و راه های مقابله با آن آموزش لازم را دریافت کنند.

کلیدواژه ها:

استرس ناشی از کار ، عوامل اجتماعی ، بهورزان