تاثیر بازی درمانی شناختی بر اضطراب، عزت نفس، مهارت های رفتاری- اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری

مقدمه: بازی درمانی شناختی حاصل ترکیب درمان شناختی- رفتاری و درمان گروهی می باشد که به پذیرش مسئولیت، کسب مهارت های استدلال، حل مسئله، مهارت های بین فردی کمک می کند، از این رو این مطالعه با هدف تاثیر بازی درمانی شناختی بر اضطراب، عزت نفس، مهارت های رفتاری- اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. مداخلات درمانی در یک برنامه ی 16 جلسه ای 3 روز در هفته به مدت 45 دقیقه برای شرکت کنندگان به صورت گروهی اجرا شد. ابزارهای ارزیابی آزمون شامل پرسشنامه های مشکلات یادگیری کلورادو ویلکات، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان، پرسشنامه رفتاری راتر فرم معلم، پرسشنامه اضطراب اسپنس، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت می باشد. یافته ها: در این مطالعه 24 کودک، 18 نفر دختر و 6 نفر پسر با میانگین سنی ± انحراف معیار 096/0±16/8 شرکت کردند. بازی درمانی شناختی بر خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان در حیطه ی کوشش با سطح معناداری 440/0، و در اضطراب اسپنس با سطح معناداری 000/0تفاوت معنادار بود.نتیجه گیری: .بازی میتواند ارتباطات کودک را تسهیل کرده و در عین حال امکان رهاسازی احساسات منفی را نیز به او بدهد و می تواند به کودک کمک کند تا سازگاری با محیطش را یاد بگیرد(29).این مطالعه نیز نشان داد از طریق بازی درمانی شناختی می توان به بیان احساسات و کنترل و سازگاری محیطی ان ها کمک کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی ، اضطراب ، عزت نفس ، مهارت های رفتاری- اجتماعی ، خودکارآمدی تحصیلی ، اختلال یادگیری