بررسی میزان آگاهی امدادرسانی CPR و نحوه برخورد عموم مردم شهرستان شوشتر با بیمار دچار ایست قلبی در محیط خارج از بیمارستان – سال 1397

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_119

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: بیماری های قلبی شایعترین علت مرگ در سراسر دنیا می باشند.ایست قلبی در اکثر موارد اولین علامت بیماری های قلبی عروقی در قربانیان است که نیاز به انجام احیای قلبی ریوی پایه به صورت فوری برای حفظ حیات و پیشگیری از ضایعات جبران ناپذیر دارد..این مطالعه برای بررسی بررسی میزان آگاهی امدادرسانی CPR و نحوه برخورد عموم مردم شهرستان شوشتر با بیمار دچار ایست قلبی در محیط خارج از بیمارستان صورت پذیرفت.روش تحقیق::مطالعه حاضر ازنوع توصیفی _ مقطعی بود. و روی 200نفر از ساکنین شهرستان شوشتر انجام شد. افراد مورد مطالعه به روش تصادفی از 4 منطقه شهرستان به ترتیب شمال٬ جنوب٬ شرق و غرب با مراجعه به خیابان های مناطق موردنظر با کسب رضایت آگاهانه انتخاب شدند . ابزار گرد آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه دموگرافیک و محقق ساخته آگاهی و عملکرد در زمینه احیای قلبی ریوی بوده است. پرسشنامه آگاهی و عملکرد شامل 21 سوال چندگزینه ای میباشد . روش نمره گذاری پرسشنامه آگاهی به این صورت بود که به پاسخ صحیح نمره 1 و پاسخ غلط نمره ی 0 تعلق گرفت. نمرات آگاهی و عملکرد به 3 سطح خوب٬ متوسط و ضعیف تقسیم بندی شد.دامنه نمرات پرسشنامه عملکرد از0-10و دامنه نمرات پرسشنامه آگاهی از 0-21تقسیم بندی شد. سپس اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss ورژن21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: از 200نفر افراد شرکت کننده در پژوهش 34%(68نفر)مرد و میانگین سنی زنان و مردان32.6سال بود. یافته ها نشان دهنده ی سطح ضعیف آگاهی و عملکرد(به ترتیب با میانگین 6.68و 3.54) افراد مورد پژوهش درباره احیا قلبی ریوی پایه بودند. همچنین بین تحصیلات و عملکرد ارتباط معنی دار و مستقیم (P=0.018) وجود دارد. از نظر جنسیت بین میزان آگاهی زن و مرد ارتباطی وجود ندارد .نتیجه گیری:نتایج مطالعه موید آن است که میزان آگاهی و عملکرد عموم مردم شهرستان شوشتردر مواجه با بیمار دچار ایست قلبی در محیط خارج بیمارستان مناسب نیست. فلذا پیشنهاد می شود با برگزاری کارگاه ها و کلاس های آموزشی به صورت تئوری و عملی گامی موثر در ارتقاء دانش و عملکرد عموم مردم برداشته شود.

نویسندگان

زهرا صفری ده کهنه

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران

محسن نجفی پور

دانشجوی کاردانی فوریت پزشکی ٬کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر ٬ ایران

رضوان فیضی

دانشجوی کارشناسی بهداشت عمومی ٬ کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده علوم پزشکی شوشتر ٬ شوشتر ٬ ایران

اعظم جهانگیری مهر

کارشناس ارشد آمار زیستی، گروه بهداشت، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران