ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی بخش های انتهایی اندام های فوقانی(DUE) به روش شاخص تنش(SI) دریک شرکت تولید محصولات سلولزی در سال 96

مقدمه : اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار یک مسئله جدی با پیامد های اقتصادی زیادی است. اختلالات اسکلتی-عضلانی به عنوان گروهی از اختلالات توصیف می شود که بر روی سیستم اسکلتی-عضلانی از قبیل اعصاب، تاندون عضلات و ساختارهای حمایتی مانند دیسک های بین مهره ای تاثیر گذار است. شاخص استرین یک روش آنالیز نیمه کمی شغلی برای تعیین ریسک فزاینده اختلالات بخش انتهایی اندامهای فوقانی در بین کارگران است که به یک نمره عددی منتهی شده و با ریسک ایجاد اختلالات DUEهمبستگی دارد. هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی اختلالات اسکلتی-عضلانی در یک صنعت بسته بندی محصولات سلولزی از نظر ریسک ایجاد اختلالاتDUE به روشSI است. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، وظایف شغلی 79 نفر ازکارگران در صنعت تولید محصولات سلولزی مورد بررسی قرارگرفت. برای هر وظیفه به مدت یک چرخه ی کامل کاری ویدئویی تهیه شده و طبق دستورالعمل روشSI مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه تحلیل وآنالیزتمامی اطلاعات و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام شد.یافته ها: نتایج به دست آمده طبق دستورالعمل روش SIنشان می دهد که(8%/46)37 نفر از افراد دارای سطح ریسک پایین، (5/%21)17نفردارای سطح ریسک متوسط، (6/%31)25 نفردارای سطح ریسک بالا قرار داشتند.نتیجه گیری: مطالعه انجام شده نشان می دهدکه میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در کارکنان این شرکت بالا بوده که این اختلالات بنابر نتایج بر اثر پوسچر نامناسب، بلند کردن وحمل دستی بار، خمش و پیچش نامناسب شیوع یافته است. بر این مبنا کاهش و پیشگیری از ریسک و ارائه راهکارهای کنترلی در جهت کاهش سطح ریسک در جهت بهبود شرایط کار ضروری است.

کلیدواژه ها:

روشSI ، اختلالات اسکلتی-عضلانی