مقایسه اثر دو سیستم پالایش دیسک soft-lex و کیت پالایش بر خشونت سطحی پرسلن بعد از دباند براکت ارتودنسی و برداشت کامپوزیت رزین توسط میکروسکوپ نیروی اتمی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 330

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_067

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: باقی ماندن مواد باندینگ پس از برداشت براکت های ارتودنسی و خشونت سطحی ایجاد شده میتواند سبب تجمع پلاک باکتریایی، بیماری های پریودنتال، تغییر رنگ دندان و مشکلات زیبایی برای مریض شود. پالیش کردن پرسلن پس از دباندینگ یکی از راه های کاهش دادن زبری های سطحی است و می تواند باعث بهبود بخشیدن به زیبایی و کاهش تجمع پلاک باکتریایی شود. مطالعات مختلف روش های مختلفی جهت پالیش کردن سطح پرسلن پس از دباندینگ پیشنهاد کرده اند. در مطالعه فعلی میزان خشونت سطحی پرسلن پس از استفاده از دو سیستم پالیش مختلف دیسک Sof- Lex و کیت پالیش Jota سنجیده شد. روش تحقیق: 20 عدد بلوک پرسلن فلدسپات در ابعاد 10 در 10 میلی متر و با ضخامت 1 / 5 میلی متر در دو گروه 10 تایی در این مطالعه استفاده شد ابتدا خشونت سطحی 10 نمونه به صورت تصادفی توسط میکروسکوپ نیروی اتمی سنجیده شد و بعنوان خشونت سطحی اولیه ثبت شد. پس از اچ کردن نمونه ها براکت های ارتودنسی توسط کامپوزیت به سطح بلوک ها متصل شد. جهت دیباند براکت ها از Unitec , 3M , ) fine cutter USA ) و جهت حذف بقایای رزینی از فرز تنگستن کارباید 12 پره گنبدی شکل ; US # 7404 Football) ( Brasscler , Savannah , Ga با سرعت بالا استفاده شد. سپس هر گروه 10 تایی به صورت یک در میان با دو دیسک پالیش متفاوت (دیسک Sof - Lex و کیت پالش Jota) پالیش شدند. پس از اتمام کار میزان خشونت سطحی تمام نمونه ها مجددا توسط میکروسکوپ نیروی اتمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین تغییرات خشونت سطحی پس از پالیش با دیسک Jota به طور معناداری از گروه پالیش شده - با دیسک P = 0 / 003 ) Sof - Lex ) بالاتر بود. هر دو گروه P = 0 / 002 ) Sof - Lex و P < 0 / 001 ) Jota ) خشونت سطحی را به صورت معنادار افزایش داده بودند. نتیجه گیری: دیسک های پالیش Jota خشونت سطحی بیشتری نسبت به دیسک Sof Lex ایجاد می کنند و جهت پالیش سطح پرسلن توصیه نمی شوند.

نویسندگان

سوگند حسنیان

کمیته تحقیقات دانشکده دندان پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

فائزه قابل

کمیته تحقیقات دانشکده دندان پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران