بررسی تنیدگی در خلبانان با ارائه راهکارهای کنترلی: مروری سیستماتیک

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 415

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_046

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: شاخص کلی شدت بیماری(GSI/Global Severity Index) شاخصی برای سنجش شدت وضعیت درونی از نظر آسیب های روانی است که در خلبانان از حد مرز بالاتر است.(53 درصد)اختلالات روانی شایع در خلبانان پارانوئید، شکایات جسمانی، حساسیت بین فردی و اضطراب می باشد. اضطراب و تنیدگی به معنی واکنش غیراختصاصی تحت تاثیر محرک ها عامل اصلی امنیت هوانوردی گزارش شده است و نظربه رابطه معکوس تنیدگی و سلامت عمومی هم استرس و هم تبعات جسمی و روانی آن امنیت پرواز را به خطر می اندازد. هدف از این مقاله بررسی تنیدگی در خلبانان و ارائه راهکار برای کاهش آن می باشد.روش تحقیق: مقاله، مروری سیستماتیک از مقالات پایگاه های Google Scholar و SID با محدودیت زمانی 1380 تاکنون می باشد. دسترسی به متن کامل، تطابق با کلیدواژه و موضوع و به روز بودن از معیار های ورود هستند.یافته ها: فرسودگی شغلی به عنوان حالت خستگی فیزیکی، عاطفی و ذهنی عموما به دنبال استرس وابسته به شغل ایجاد می شود. 8درصد جامعه نمونه خلبانان گرفتار و 26درصد در معرض فرسودگی شغلی هستند. عدم کاهش استرس محیط شغلی، فرسودگی شغلی به همراه دارد که در آخر به تهدید سلامت روانی خلبانان می انجامد. نظربه رابطه همبستگی معنادار میان اختلالات روانی و فرسودگی شغلی دور باطل مخربی ایجاد می شود. رابطه معکوس تنیدگی و سن نشان از اثر تجربه و اثر تطابق است. میزان تنیدگی ورزشکاران نسبت به کم تحرکان کمتر گزارش شده است. رابطه مثبت معناداری بین عوامل استرس زای اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی و میزان تنیدگی است. بالاترین میزان میانگین را عوامل اقتصادی دارد. رابطه معنادار بین خلبانان و کمک خلبانان هم در میزان تنیدگی و هم در سلامت عمومی نشان می دهد که کمک خلبانان در معرض خطر بیشتری قرار دارند.نتیجه گیری: ایجاد مرکز پیشگیری و درمان اختلالات روانی خلبانان و کارگاه های آموزش مواجه با استرس جهت مسئولین، کادر پرواز و پزشکان طب هوافضا توصیه می شود. استفاده از ابزار سنجش روانی همچون سنجش جسمانی جهت گزینش دانشجویان می تواند موثر باشد. گنجاندن برنامه ورزشی منظم پیشنهاد می شود. بهبود وضعیت اقتصادی از نقش عوامل استرس زا می کاهد.

نویسندگان

محمد قادری زمهریر

دانشجوی رشته پزشکی، دفتر تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

محمدمهدی صالحی

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی ارتش، دانشکده پیراپزشکی، تهران، ایران

مریم بهشتی فر

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری نظامی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران