بررسی اثر خستگی ناشی از تمرینات ایزوکنتیک بر حس عمقی زانوی زنان ورزشکار غیر حرفه ای سالم

مقدمه: حس وضعیت مفصل اغلب به عنوان توانایی تشخیص دقیق تغییر موقعیت عضو در فضا و یا آگاهی از وضعیت واقعی اندام تعریف می شود و بصورت ارزیابی حس عمقی بررسی می گردد. خستگی ممکن است باعث اختلال حس عمقی در ورزشکاران و در نتیجه افزایش احتمال آسیب مفصلی شود. هدف این مطالعه بررسی اثر خستگی ناشی از تمرینات ایزوکنتیک بر عضله همسترینگ و حس عمقی زانو بود.روش تحقیق: این مطالعه ازنوع شبه تجربی و با نمونه گیری در دسترس بر روی36 دانشجوی دختر دانشکده های تربیت بدنی تهران با میانگین سنی 47/21 سال و بدون هیچگونه آسیب دیدگی زانو انجام شد. پروتکل ایجاد خستگی بصورت انجام تمرینات ایزوکنتیک در سرعت های متفاوت و در دامنه˚ 0-˚90 فلکشن زانو با انقباضات ماکزیمم کانسنتریک همسترینگ انجام شد. میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه فلکشن زانو با استفاده از دستگاه بایودکس ایزوکینتیک قبل و بعد از ایجاد خستگی در دو زاویه ˚30 و ˚45 از وضعیت شروع ˚60 اندازه گیری شد. آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون در سطح معنی داری 05/0 برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: افزایش معناداری (%60/3) در میانگین خطای مطلق بازسازی حس عمقی در زاویه ˚30 بعد از ایجاد خستگی توسط تمرینات ایزوکنتیک مشاهده شد (00/0P=). همچنین افزایش معناداری (%51/4) در میانگین خطای مطلق بازسازی حس عمقی در زاویه ˚45 مشاهده شد (00/0 =P).نتیجه گیری: خستگی عضلات همسترینگ توانست باعث افزایش میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه ای و کاهش حس عمقی زانو شود. از اینرو ورزشکاران و مربیان ورزشی باید توجه ویژه ای به این امر داشته و از شدت تمرینات پس از خستگی بکاهند بویژه در مراحل آخر مسابقات احتیاط بیشتری نمایند.

کلیدواژه ها:

زانو ، حس عمقی ، خستگی ، عضله همسترینگ ، انقباض ایزوکینتیک