ارزیابی عوامل محیطی (آب و خاک) و تعیین پوشش گیاهی مناسب به منظور کاهش آلایندگی و توسعه پایدار اکوسیستم منطقه ویژه پارس جنوبی

منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با دارا بودن اقلیم گرم و خشک حاره ای از حیث تنوع گیاهی نسبتاً فقیر بوده و اجرای طرح های عمرانی و توسعه ای جهت ایجاد تأسیسات و مراکز صنعتی نظیر پالایشگاه های گاز و مجتمع های پتروشیمی، ‌ نیازمند توجه ویژه به اکوسیستم های طبیعی و توسعه فضاهای سبز بر پایه مطالعا ت علمی و شناخت دقیق زیستگاه های منطقه ازحیث تنوع و فراوانی گونه های گیاهی و شرایط اقلیمی و خاکی (ادافیکی) می باشد. در این راستا در گام اول شناسایی عناصر گیاهی و تهیه لیست جامع فلورستیک منطقه و در گام های بعدی تعیین نقش عوامل ادافیکی از طریق پایش مستمر خاک و آب و بررسی اثرات متقابل مجموعه عوامل اکوسیستمی و نیزشناسایی و تعیین نقش عوامل محدود کننده منطقه ای می تواند منجر به ارائه راهکارهای مناسب به منظور حفظ، نگهداشت و توسعه فضا های سبز منطقه و نیز کاهش هزینه های اقتصادی مرتبط با آنها در راستای ایجاد شرایط توسعه پایدار منطقه باشد،‌ لذا در خلال مطالعه ای دو ساله به شناسایی و ارزیابی این عوامل و نقش و اثرات آْنها در اکوسیستم منطقه اقدام شد،‌ و سپس اثر بخشی هر یک از آنها همراه با توسعه فازهای مختلف صنعتی مشخص گردید به نحوی که نتایج به دست آمده از این مطالعات می تواند شالوده بنیادی کلیه طرح های بعدی در زمینه توسعه یا احداث فضای سبز جدید در هر یک از نقاط منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، ‌ اکولوژی گیاهی ، ‌عوامل ادافیکی ، عناصر ماکرو و میکرو نوترینت ، عسلویه